All posts by strouga

local

Το δικαίωμά μας να αντιστεκόμαστε δεν το διαπραγματευόμαστε με κανέναν

Μόνο ο λαός αν σηκωθεί, οι τίγρεις δίχως δόντια…

Κάτω τα χέρια από τη Νέα Φιλαδέλφεια και το δάσος της

Στη γειτονιά μας, που εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται υπό την απειλή των επιχειρηματικών συμφερόντων Μελισσανίδη, κάθε απόπειρα για δημόσια συζήτηση σχετικά με την πόλη και το άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, είτε αυτή προέρχεται από κατοίκους και συλλογικότητες της περιοχής είτε από πολιτικές δυνάμεις αλλά και από θεσμικούς φορείς, αντιμετωπίζεται με την πιο άγρια βαρβαρότητα από τον ιδιωτικό οπαδικό στρατό, ο οποίος συνεπικουρούμενος από αστυνομικές δυνάμεις αιματοκυλά κατά καιρούς την πόλη μας.

Μέχρι σήμερα, όλες οι δημόσιες εκδήλωσεις διαλύονται, είτε με απειλές και τραμπουκισμούς, είτε με δολοφονικές επιθέσεις, όπως η συγκέντρωση του Συντονιστικού Κατοίκων ΝΦ-ΝΧ και Γύρω Περιοχών ενάντια στο Ρυθμιστικό Σχέδιο στις 20/6/2014, που συνοδεύτηκε από το βανδαλισμό και την απόπειρα εμπρησμού της Στρούγκας. Οι διοργανωτές και οι συμμετέχοντες πληρώνουν με αίμα το κόστος της πρωτοβουλίας τους, κατά τη διάρκεια ή και μετά το πέρας αυτών, όπως έγινε πρόσφατα, στις 27/4/2017, στην εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία επίσης δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση των τραμπούκων με την ανοχή και τη συνεργασία της αστυνομίας. Ενα μήνα πριν, στις 16/3/2017, η συνεργασία κράτους και ταγμάτων εφόδου του ιδιωτικού στρατού, έλαμψε και πάλι. Η αστυνομία, με φραγμό των ΜΑΤ, απαγόρευσε την είσοδο στην πόλη στους κατοίκους και τις συλλογικότητες της γειτονιάς, που μαζί με τον τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης συμμετείχαν σε διαδήλωση προς στην κατάληψη Στρούγκα, και παρέδωσε την πόλη στην αγέλη των τραμπούκων, ενώ μέχρι και σήμερα η λειτουργία των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων της περιοχής, της Λαϊκής Συνέλευσης και της Στρούγκας έχει τεθεί υπό απαγόρευση από τους πραίτορες του νόμου της μαφίας.

Παρά το κλίμα της μαφιόζικης τρομοκρατίας που βιώνουμε, δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω και να ξεχάσουμε το πολιτικό επίδικο του αγώνα μας, που εξακολουθεί να παραμένει η αντίσταση στην επιχειρούμενη εισβολή των επιχειρηματικών συμφερόντων στην πόλη μας, η οποία κινδυνεύει να μετατραπεί βίαια – μαζί με το δάσος της – από αμιγής τόπος κατοικίας σε αυλή των επενδυτικών σχεδίων της Δικέφαλος 1924 ΑΕ, ανοίγοντας το δρόμο για αντίστοιχες καταστροφικές επεμβάσεις και σε άλλες γειτονιές. Οταν αυτός ο αγώνας ολοκληρωθεί με τη νικηφόρα κατάληξή του, αυτή η εξέλιξη θα έχει ευρύτερη σημασία, καθώς θα προσφέρει ένα λαμπρό παράδειγμα για την αποτελεσματικότητα των αντιστάσεων από τα κάτω και θα νοηματοδοτήσει τη σημασία που έχει η διατήρηση των κινηματικών δομών στα χέρια του κινήματος. Η αποτελεσματική έκβαση του αγώνα, με την ακύρωση του επενδυτικού σχεδίου της Δικέφαλος 1924 ΑΕ, θα ενισχύσει εκείνες τις δυνάμεις που τόσα χρόνια στην πόλη υπερασπίζονται τους ελεύθερους χώρους, με την αυτοοργάνωση και την αντιπληροφόρηση, την αντιφασιστική και αντικαπιταλιστική δράση, τη διεθνιστική αλληλεγγύη, με τον αγώνα για το δίκιο και τη ζωή του τόπου μας, με έναν πολιτισμό στον αντίποδα των σκουπιδιών της κυρίαρχης πολιτιστικής παρακμής.

Για τη συλλογικότητά μας, η συγκέντρωση που καλεί ο Δήμος τη Δευτέρα 15 Μάη, στις 7μμ, στην κεντρική πλατεία της πόλης αποτελεί μια ακόμα ευκαιρία παρέμβασης και αντιπληροφόρησης στη γειτονιά, για την ενίσχυση των ταξικών χαρακτηριστικών του αγώνα, αλλά και ένα σημαντικό βήμα για τον αναγκαίο συντονισμό και την ενωτική δράση όλων των δυνάμεων και των κατοίκων της πόλης, που πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και με όπλα την αυτοοργάνωση και την αδιαμεσολάβητη αντιθεσμική δράση να φέρουν έμπρακτα αποτελέσματα και να δώσουν προοπτική για καλύτερες μέρες

Αυτός ο αγώνας ήταν, άλλωστε, που από το ξεκίνημά του κιόλας ανάγκασε (πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ, που αναγκάστηκε – λόγω των γεγονότων του καλοκαιριού του 2014 – να υπαναχωρήσει και να καταψηφίσει και τις υπέρ Μελισσανίδη ρυθμίσεις στη Βουλή) τη δημοτική αρχή Βασιλόπουλου να σταματήσει να σκέφτεται την οποιαδήποτε συζήτηση για την παραχώρηση των 6 στρεμμάτων στη Δικέφαλος 1924 ΑΕ, την ιδιωτική εταιρία του Μελισσανίδη (όπως ο ίδιος ο δήμαρχος είχε δηλώσει σε ραδιοφωνική συνέντευξη, δύο μέρες μετά τη νίκη του συνδυασμού του στις δημοτικές εκλογές). Η δημοτική αρχή, βέβαια, ουδέποτε κράτησε μια συνεπή στάση έναντι των καταστροφικών σχεδίων της Δικέφαλος 1924 ΑΕ. Την κατέστησε συνομιλητή του Δήμου, μολονότι αυτή η εταιρία δεν είναι «κύριος του έργου» όπως εμφανίζεται, γεγονός για το οποίο είχε ενημερώσει τότε τους κατοίκους το Συντονιστικό Κατοίκων Ν.Φ.-Ν.Χ και Γύρω Περιοχών. Οταν όμως δεν υπέκυψε στις ιταμές απαιτήσεις της εταιρίας, για έγκριση μιας παράνομης υψομετρικής μελέτης, ο ιδιωτικός στρατός στράφηκε ενάντια και στη δημοτική αρχή. Γιατί για τους καπιταλιστές η υπεράσπιση της στοιχειώδους νομιμότητας από μια κρατική αρχή αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως. Γι’ αυτούς νόμος είναι τα συμφέροντά τους και απαιτούν την άμεση και άνευ όρων ικανοποίησή τους.

Και τώρα, όμως, την ώρα που ο αγώνας των κατοίκων έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της περιοχής μας, η δημοτική αρχή, με απαντητικό έγγραφο της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου σε νέα αίτηση της Δικέφαλος 1924 ΑΕ, η οποία – παρά τη ψήφιση της ντροπολογίας εξακολουθεί να απευθύνεται στο Δήμο – απεκδύεται των αρμοδιοτήτων γνωμοδοτικού χαρακτήρα, που εξακολουθεί να έχει ο Δήμος, επιλέγοντας το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου: παραπέμπει το ζήτημα της έγκρισης της υψομετρικής μελέτης στο υπουργείο, ερήμην των κατοίκων και του Δήμου! Απ’ αυτή την άποψη, η παρουσία/παρέμβασή μας στη συγκέντρωση της Δευτέρας 15 Μάη, έχει επιπρόσθετα και τον χαρακτήρα κριτικής για τη μέχρι τώρα στάση της δημοτικής αρχής και προειδοποίησης: να σταματήσει να κάνει το ένα ολίσθημα μετά το άλλο, θέτοντας σε κίνδυνο την πόλη και το άλσος της.

Τη Δευτέρα 15 Μάη, στις 7μμ, βγαίνουμε στο δρόμο και ενώνουμε τις φωνές μας με τους κατοίκους της γειτονιάς μας:

Το άλσος μας θα παραμείνει δάσος μέσα στην πόλη, με όλα τα δέντρα στη θέση τους.

Η Νέα Φιλαδέλφεια θα παραμείνει γειτονιά και δε θα γίνει η αυλή των επιχειρηματικών συμφερόντων Μελισσανίδη

Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας

Αντίσταση-Αυτοοργάνωση-Αλληλεγγύη

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Στρούγκα

allhleggyh, featured

Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα/Νέα Φιλαδέλφεια

Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα

Τετάρτη, 10/5, 18.00, Πολυτεχνείο, κτ. Γκίνη

Για τον αγώνα ενάντια στην επιχείρηση επιβολής πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ στη Νέα Φιλαδέλφεια

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ

αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες, στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομάδες

featured, local

Διαμάντια και λάσπες στον τοπικό Τύπο στη Νέα Φιλαδέλφεια

Από τις 25 Φλεβάρη, που εκδηλώνεται και βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη η νέα επίθεση από τους τραμπούκους του Μελισσανίδη ενάντια στην αντιστεκόμενη στα επιχειρηματικά συμφέροντα γειτονιά της Νέας Φιλαδέλφειας, η ένοχη σιωπή της συντριπτικής πλειοψηφίας του αστικού Τύπου, που είτε αποσιωπά είτε διαστρεβλώνει τα γεγονότα, είναι  από μια άποψη εύλογη, καθόσον αυτοί που έχουν τα μέσα «ενημέρωσης» στα χέρια τους έχουν περισσότερα να κερδίσουν από τη διαφημιστική πίτα του ΟΠΑΠ παρά από την αποκάλυψη της αλήθειας για τον αγώνα των κατοίκων μιας γειτονιάς που διεκδικούν το δίκιο τους.

Σε τοπικό επίπεδο, η πίτα είναι μικρότερη, αλλά υπάρχει πάντοτε η ελπίδα ότι αυτή μπορεί να μεγαλώσει. Και αυτή η ελπίδα προκαλεί μια βουλιμία… παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης. Μπας και μας προσέξει το «μεγάλο αφεντικό», βρε αδερφέ. Η στάση της πλειοψηφίας του τοπικού Τύπου δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη από τη συλλογικότητά μας, όταν το γνωστό σύνθημα «Αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι» βρίσκει πλέον γνήσιους εκφραστές του σε πρόσωπα συμπολιτών μας. Επιβάλλεται, λοιπόν, να τοποθετηθούμε κι εμείς.

Εδώ και τρία χρόνια, από καιρού εις καιρόν, αίμα κυλά στην πόλη μας. Και το χέρι που χύνει το αίμα είναι πάντοτε ίδιο. Η αρχή ήταν οι τραμπουκισμοί και οι απειλές κατά της ζωής κατοίκων, στο Πνευματικό Κέντρο, στις 29 Μάη του 2014. Ακολούθησε το δολοφονικό πογκρόμ της 20ής Ιούνη του 2014 εναντίον της συγκέντρωσης του Συντονιστικού Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας και Γύρω Περιοχών και η απόπειρα εμπρησμού του κτιρίου της Στρούγκας. Ακολούθησαν: διάλυση δημοτικών συμβουλίων και δημόσιων εκδηλώσεων για την υπεράσπιση της πόλης και του άλσους, ξυλοδαρμοί πολιτών και επιθέσεις σε σπίτια πολιτών που προσέφυγαν στο ΣτΕ, επίθεση και τραυματισμός μαχόμενου δημοσιογράφου της πόλης στις 06/01/2015, ξυλοδαρμός και κυνήγημα του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου από δεκαμελή ομάδα τραμπούκων-χούλιγκαν, υπό το βλέμμα του διοικητή του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος, ζημιές σε ανεγειρόμενη οικοδομή συγγενικού προσώπου του δημάρχου. Και στις 27 Απρίλη, στη συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το αίμα κύλησε ξανά στην πόλη μας.

Κι όμως, ακόμα και αυτό το γεγονός είτε αποκρύφτηκε είτε παρουσιάστηκε διαστρεβλωμένο στην πλειοψηφία του τοπικού Τύπου! Κάποιοι… διαμαντένιοι χαρακτήρες του τοπικού Τύπου μετατρέπουν το ψέμα σε «είδηση» ή «άποψη», επιδιώκοντας  – με προσήλωση ζηλωτή – τη συχνή αναπαραγωγή του από τη γνωστή ναυαρχίδα των «υπαλληλικών» ισοστελίδων. Γι’ αυτούς τους… αδάμαντες της δημοσιογραφίας, η αλήθεια είναι μόνο ένας ψευδεπίγραφος τίτλος.

Tα αποκαλυπτήρια κάποιων παπαγάλων, που τσιρίζουν μόνο για λογαριασμό του αφεντικού τους, προσδοκώντας να βάλει το  χέρι στην τσέπη και να τους δώσει σποράκια, δεν έχουν τελειωμό. Κρατώντας δήθεν επαμφοτερίζουσα στάση και εμφανιζόμενοι ως θιασώτες των ίσων αποστάσεων, έχουν στην πραγματικότητα διαλέξει από καιρό πλευρά, και συμπεριφέρονται ως γνήσιοι συνεχιστές της σχολής του Γκέμπελς. Γι’ αυτό και σιωπούν μπροστά σε σκηνικά βίας και φίμωσης του λαού της Φιλαδελφειας-Χαλκηδόνας, παρέχοντας επί της ουσίας κάλυψη στον μαφιόζικο ιδιωτικό στρατό, ο οποίος εκδηλώνει το δολοφονικό του έργο με την ανοχή και την προστασία του αστυνομικού μηχανισμού, δημοτικών παρατάξεων, κονδυλοφόρων των τοπικών Μέσων «ενημέρωσης» και όλου του συρφετού που υπηρετεί το νόμο της μαφίας.

Εκτός από κάποιους που έσπευσαν να δώσουν τις… φιλικές συμβουλές τους για χτυπήματα μακριά από τα μάτια του κόσμου και όχι φόρα παρτίδα, κάποιοι άλλοι θυμήθηκαν να ζητήσουν από τον Δήμο να κινητοποιήσει την αστυνομία με σκοπό τη σύλληψή μας. Επειδή διαπράξαμε το… μεγάλο έγκλημα να πάρουμε ένα ρημαγμένο χώρο και από ερείπιο να τον κάνουμε ξανά λειτουργικό και ανοιχτό στη γειτονιά και στις κοινωνικές ανάγκες της νεολαίας για δημιουργικότητα, συμμετοχή, αλληλεγγύη, μοίρασμα και κοινωνικοποίηση. Τις τελευταίες μέρες, μάλιστα, προβαίνουν και σε συγκεκριμένες στοχοποιήσεις κατοίκων της πόλης, είτε με ενυπόγραφες αναρτήσεις είτε με δημοσιευμένα σχόλια, νομίζοντας πως θα μας φοβίσουν.

Με την ελπίδα θα μείνουν. Φαρμακωμένοι με το ίδιο τους το δηλητήριο. Δούλοι ενός κόσμου που πεθαίνει. Μαριονέτες εξουσιαστών, σαλτιμπάγκοι στην αυλή των ισχυρών του χρήματος, σφουγγοκωλάριοι του κάθε κουροπαλάτη.

Πάρτε το χαμπάρι!

Το Αλσος μας δε θα γίνει «Μόντε Κάρλο», θα παραμείνει δάσος με όλα τα δέντρα στη θέση τους.

Η Νέα Φιλαδέλφεια δε θα γίνει Παλέρμο, θα συνεχίσει να είναι γειτονιά και θα ανήκει στους κατοίκους και όχι στα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις εμπροσθοφυλακές τους.

Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας!

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος Στρούγκα

local

Για τη νέα δολοφονική επίθεση των ταγμάτων εφόδου των επιχειρηματικών συμφερόντων στη Νέα Φιλαδέλφεια

Ο αγώνας για την υπεράσπιση της πόλης και του άλσους θα νικήσει

Η Νέα Φιλαδέλφεια δε θα γίνει Παλέρμο

Η πρωτόγνωρη φασιστική καταστολή με την οποία αντιμετωπίζονται εδώ και τρία χρόνια οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας, που προβάλλουν αντίσταση ενάντια στην εφαρμογή του Ρυθμιστικού σχέδιου Αθήνας και στα επιχειρηματικά συμφέροντα Μελισσανίδη, αλλά και όσοι αντιστέκονται ενάντια στην επέλαση του κεφαλαίου και την προσπάθεια να μετατραπούν οι γειτονιές μας σε μοντέρνες φυλακές και σε αυλές των επιχειρηματικών συμφερόντων, έδειξε ακόμα μια φορά το βάρβαρο πρόσωπό της στη γετονιά μας.

Με την τραμπούκικη απόπειρα διάλυσης της πολιτικής εκδήλωσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Πνευματικό Κέντρο, την Πέμπτη 27 Απρίλη (η εκδήλωση είχε τίτλο: «Ο αγώνας για δημοκρατικές ελευθερίες και δημόσιους χώρους ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα») και τη δολοφονική επίθεση στον κόσμο της συγκέντρωσης, όταν αποχωρούσε, από τα τάγματα εφόδου των επιχειρηματικών συμφερόντων Μελισσανίδη σε αγαστή συνεργασία -όπως πάντοτε- με τις δυνάμεις καταστολής, έπεσαν για ακόμη μια φορά οι μάσκες.

Πλέον έγινε ξεκάθαρο πως τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της μαφίας δεν καταφέρονται μόνο στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους της περιοχής μας και στους αγωνιζόμενους κατοίκους της που διαφωνούν με το καταστροφικό σχέδιο της «Δικέφαλος 1924 ΑΕ», αλλά απώτερος σκοπός είναι η επιβολή ενός πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ στην πόλη μας. Με τους ξυλοδαρμούς αγωνιστών το προηγούμενο διάστημα, τον αποκλεισμό εδώ και δύο μήνες των δύο αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, της Στρούγκας και της Λαϊκής Συνέλευσης, την απαγόρευση της διαδήλωσης στις 16 Μάρτη, ενώ την ίδια ώρα εξελισσόταν παράλληλη αντισυγκέντρωση των ταγμάτων εφόδου έξω από τις καταλήψεις και στην κεντρική λεωφόρο της περιοχής, με τις φωτογραφικές τροπολογίες καθ΄υπαγόρευση ενός μεγαλοκαπιταλιστή, επιδιώκεται να επιβληθεί ένα καθεστώς σιγής νεκροταφείου, με τη στέρηση κάθε δικαιώματος λόγου και αντίστασης σε αυτό. Ολ’ αυτά προαναγγέλλουν το νέο πρόσωπο που θα αποκτήσει η γειτονιά μας αν αφήσουμε αυτό το καθεστώς να μας νικήσει.

Το πείραμα της Νέας Φιλαδέλφειας δεν είναι διαφορετικό από αυτό που επιχειρείται στον Βόλο, στον Πειραιά, στα Εξάρχεια, στη Χαλκιδική, στις περιοχές γύρω από το Γουδή οσονούπω, καθώς και σε όποια άλλη γειτονιά εκβιάζεται από τις κάθε είδους απειλές επιχειρηματιών, οι οποίοι, ως γνωστόν, δεν ορρωδούν προ ουδενός μπροστά στην αποκόμιση του μέγιστου κέρδους.

Ο αγώνας ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στον κατακερματισμό του Αλσους από τον μεγαλοκαπιταλιστή Μελισσανίδη, που έχει στο πλευρό του κυβερνήσεις, κόμματα, ένα ολόκληρο σύστημα, είναι άνισος, όμως η Ιστορία δείχνει πως ο δυνατός του χρήματος και της εξουσίας δεν νικάει, όταν αυτοί που έχουν το δίκιο επιμένουν να αγωνίζονται. Γιατί αυτοί είναι οι πραγματικά δυνατοί, όταν συνειδητοποιούν τη δύναμή τους.

Καλούμε τον λαό της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας να συνεχίσει να στέκεται πλάι σε όσους αγωνίζονται για την υπεράσπιση της πόλης και του Αλσους και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να μην ανεχτεί την επιβολή του νόμου της μαφίας στην περιοχή, να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του. Να συνεχίσει τις αγωνιστικές παραδόσεις των πατεράδων και των παππούδων μας.

Καλούμε σε αγωνιστική εγρήγορση κάθε προοδευτικό πολίτη, τους κατοίκους της περιοχής, όλες τις δυνάμεις του κόσμου του αγώνα, για να δώσουμε την τελική μάχη ενάντια στη μαφία και τα συμφέροντά της, χτίζοντας ένα ευρύ ενωτικό μέτωπο πάλης ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Και να νικήσουμε!

Ολοι και όλες στην ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα,

Τετάρτη 3/5 στις 20.00, Πολυτεχνείο, κτ. Γκίνη

Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Στρούγκα

featured, printed-material, Φύλλα, ΧΑΜΠΕΡΙ

Κυκλοφόρησε το Χαμπέρι φ.16

Στο δέκατο έκτο φύλλο του “Χαμπεριού” (Απρίλης 2017), της εφημερίδας για την ενημέρωση και την οριζόντια επικοινωνία στη Νέα Φιλαδέλφεια, η οποία συντάσσεται από ομάδα εργασίας της συνέλευσης της “Στρούγκας”, μπορείτε να διαβάσετε:

  • Ακούστε το καλά ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ-Μελισσανίδη:Ο αγώνας για την υπεράσπιση της πόλης και του άλσους θα νικήσει.
  • Aπό τον Προμπονά μέχρι το Αλσος, το «Μόντε Κάρλο» του Μελισσανίδη.
  • Να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης: Αδεια τώρα στους πολιτικούς κρατούμενους
  • Αλληλεγγύη στις καταλήψεις & τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους
  • Στη φυλακή «Ελλάδα» δεν μπορούμε να μιλάμε για αυτοκτονίες, αλλά για… δολοφονίες!
  • Which side are you on, boys?

Mπορείτε να το διαβάσετε ηλεκτρονικά εδώ ή να το Κατεβάσετε σε μορφή pdf εδώ.

 

Οχτώ χρόνια…

Η φυγόκεντρη δύναμη ας είναι ένα παραμύθι των κύκλων, και μόνο μια γραμμή κατακόρυφη νάσαι συ στις στροφές •έτσι• όπως πάνε οι δρόμοι μοναχοί τους, όπως στέκουν τα βράχια.
Γιάννης Σκαρίμπας

Εκλεισαν, λοιπόν, οχτώ χρόνια από τότε που το ερείπιο απέναντι από το δημαρχείο αποσπάστηκε από την κριτική των τρωκτικών και παραδόθηκε στην κριτική των ανθρώπων. Και το όνομα αυτής «Στρούγκα».

Χωρίς τσοπαναραίους. Χωρίς πρόβατα.

Μ’ ένα μότο ζωγραφισμένο στον βορεινό τοίχο: ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕ ΣΩΘΗΚΕ ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ.
Εδώ δεν ταιριάζουν τα μεγάλα λόγια. Για τις Θερμοπύλες κι αυτούς που τις φυλάττουν. Μολονότι και Θερμοπύλες υπάρχουν και φύλακες. Κι υπάρχουν ακόμα κι εκείνοι που προσμένουν «πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, / κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε».

Με την προσμονή θα μείνουν. Φαρμακωμένοι με το ίδιο τους το δηλητήριο. Δούλοι ενός κόσμου που πεθαίνει. Μαριονέτες εξουσιαστών, σαλτιμπάγκοι στην αυλή των ισχυρών του χρήματος, σφουγκοκωλάριοι του κάθε κουροπαλάτη.

Οχτώ χρόνια μετά, είμαστε πάντα εδώ και τους φωνάζουμε: κουφάλες, δεν ξοφλήσαμε…

 

 

featured

Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα – Τετάρτη 03/05, 20.00, Πολυτεχνείο, κτ. Γκίνη

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ

Aπό το Σάββατο 25/2/2017, η κατάληψη Στρούγκα, η οποία μετρά οκτώ χρόνια λειτουργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια, γίνεται, για ακόμη μία φορά, έπειτα από τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2014, στόχος επίθεσης και βανδαλίζεται από οργανωμένους οπαδούς του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη, οι οποίοι γράφουν συνθήματα στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης, όπως “Όλο το άλσος γήπεδο” και “ούτε αριστεροί-ούτε δεξιοί, μόνο χούλιγκαν της ΑΕΚ”.

Η επίθεση στην «Στρούγκα» δεν μπορεί να ειδωθεί απλώς ως μέρος της τρομοκράτησης για την άνευ όρων εκχώρηση του γηπέδου, του φιλέτου γης και του άλσους στον Μελισσανίδη και στη μετατροπή της Νέας Φιλαδέλφειας σε χώρο ελεγχόμενο από τον ιδιωτικό στρατό του εφοπλιστή. Είναι μια επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους και των εμπροσθοφυλακών του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και απέναντι σε όσους επιμένουν να κρατάνε ζωντανό το όραμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης του αύριο. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Κάθε χώρος αγώνα και κάθε συλλογικότητα του κινήματος βρίσκονται μπροστά στην απειλή της παράδοσης μίας μεγάλης περιοχής σε μία δράκα οργανωμένων οπαδών που αντικειμενικά λειτουργούν ταυτόχρονα ως ιδιωτικός στρατός και ως παρακρατικά ενεργούμενα. Κάθε κοινωνική, ταξική και πολιτική συλλογικοποίηση βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της παράδοσης της γειτονιάς της Νέας Φιλαδέλφειας σε ένα καθεστώς όπου ολιγομελείς ομάδες του κεφαλαίου θα επιβάλλονται βίαια υπαγορεύοντας τους όρους τους σε χιλιάδες.

Από την αποτελεσματική υπεράσπιση της γειτονιάς και των κοινωνικών της δομών, κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να υπάρχει σε κάθε γειτονιά και σε κάθε κοινωνικό χώρο, χωρίς να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από επίδοξους τσιφλικάδες και παρακρατικούς. Κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να δημιουργεί δομές κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, κρίνεται η δυνατότητα σύμπηξης πλατιών κοινωνικών συμμαχιών, κρίνεται εν τέλει η ικανότητά του να δρα επαναστατικά.

  • Ανοιχτή Συνέλευση: Τετάρτη 3/5 20.00, κτ. Γκίνη, Πολυτεχνείο

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ

αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες, στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομάδες

featured, local

Kάλεσμα σε ανοιχτή συνέλευση για τη Στρούγκα-Ν.Φιλαδέλφεια

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ

Aπό το Σάββατο 25/2/2017, η κατάληψη Στρούγκα, η οποία μετρά οκτώ χρόνια λειτουργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια, γίνεται, για ακόμη μία φορά, έπειτα από τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2014, στόχος επίθεσης και βανδαλίζεται από οργανωμένους οπαδούς του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη, οι οποίοι γράφουν συνθήματα στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης, όπως “Όλο το άλσος γήπεδο” και “ούτε αριστεροί-ούτε δεξιοί, μόνο χούλιγκαν της ΑΕΚ”.

Η επίθεση στην «Στρούγκα» δεν μπορεί να ειδωθεί απλώς ως μέρος της τρομοκράτησης για την άνευ όρων εκχώρηση του γηπέδου, του φιλέτου γης και του άλσους στον Μελισσανίδη και στη μετατροπή της Νέας Φιλαδέλφειας σε χώρο ελεγχόμενο από τον ιδιωτικό στρατό του εφοπλιστή. Είναι μια επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους και των εμπροσθοφυλακών του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και απέναντι σε όσους επιμένουν να κρατάνε ζωντανό το όραμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης του αύριο. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Κάθε χώρος αγώνα και κάθε συλλογικότητα του κινήματος βρίσκονται μπροστά στην απειλή της παράδοσης μίας μεγάλης περιοχής σε μία δράκα οργανωμένων οπαδών που αντικειμενικά λειτουργούν ταυτόχρονα ως ιδιωτικός στρατός και ως παρακρατικά ενεργούμενα. Κάθε κοινωνική, ταξική και πολιτική συλλογικοποίηση βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της παράδοσης της γειτονιάς της Νέας Φιλαδέλφειας σε ένα καθεστώς όπου ολιγομελείς ομάδες του κεφαλαίου θα επιβάλλονται βίαια υπαγορεύοντας τους όρους τους σε χιλιάδες.

Από την αποτελεσματική υπεράσπιση της γειτονιάς και των κοινωνικών της δομών, κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να υπάρχει σε κάθε γειτονιά και σε κάθε κοινωνικό χώρο, χωρίς να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από επίδοξους τσιφλικάδες και παρακρατικούς. Κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να δημιουργεί δομές κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, κρίνεται η δυνατότητα σύμπηξης πλατιών κοινωνικών συμμαχιών, κρίνεται εν τέλει η ικανότητά του να δρα επαναστατικά.

 

  • Ανοιχτή Συνέλευση: Τρίτη 18/4, 19.00, κτ. Γκίνη, Πολυτεχνείο

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ

αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες, στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομάδες

 

Η φωτογραφία είναι από την “Ανοιχτή Συζήτηση: Για τον αγώνα ενάντια στην επιχείρηση επιβολής πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ στη Νέα Φιλαδέλφεια” που πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο (κτ. Γκίνη) στις 8/4.
allhleggyh

[Θερσίτης]Με αφορμή την δίκη των 92 συντρόφων-ισσών για την ανακατάληψη της Villa Amalias

Την Τρίτη 28/3/2017 στα δικαστήρια της Ευελπίδων είναι προγραμματισμένη η εξ αναβολής από τον περασμένο Ιούνη δίκη για την ανακατάληψη της villa amalias από 93 συντρόφισσες/ους το Γενάρη του 2013. Η συγκεκριμένη δίκη πραγματοποιείται σε μια φορτισμένη χρονική περίοδο -έχει προηγηθεί εισβολή και εκκένωση δύο ακόμα κατειλημμένων χώρων τα ξημερώματα της 13ης Μάρτη, της βίλας Ζωγράφου και της κατάληψης στέγης μεταναστών/στριών στην οδό Αλκιβιάδου στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια των εκκενώσεων έγιναν 7 συλλήψεις στη βίλα Ζωγράφου, ενώ συλλήφθηκαν και 127 μετανάστες/στριες, οι οποίοι κρατήθηκαν προσωρινά στο κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη. Την ίδια ώρα πραγματοποιήθηκε αστυνομική εισβολή, κλοπή και καταστροφή κινηματικού υλικού στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου (στο κτίριο επέστρεψαν άμεσα μετά την εισβολή οι σύντροφοι και συντρόφισσες). Στο ίδιο χρονικό πλαίσιο εντάσσεται και η εισβολή της αστυνομίας συνοδεία συνεργείων του δήμου στην κατάληψη Ανοιχτό Τρίτο στη Σύρο στις 17/2 που συνοδεύτηκε με καταστροφή βασικών υποδομών της έτσι ώστε να μην μπορεί να επαναλειτουργήσει. Οι τελευταίες κατασταλτικές επιχειρήσεις έρχονται να προστεθούν σε εκείνες του καλοκαιριού στη Θεσσαλονίκη, στην κατεδάφιση του αυτοοργανωμένου Ορφανοτροφείου, χώρου όπου από τα τέλη του 2015 στεγάζονταν μετανάστες εκτοπισμένοι από την Ειδομένη, και την εκκένωση δύο καταλήψεων στέγης, στο «Μανδαλίδειο Μέγαρο» στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης και σε ένα 8όροφο κτίριο, στην οδό Καρόλου Ντηλ στο κέντρο της πόλης.

Η χρονική σύμπτωση της δίκης της ανακατάληψης της villa amalias και των τελευταίων κατασταλτικών επιχειρήσεων στους αυτοοργανωμένους κατειλημμένους χώρους δεν είναι και τόσο τυχαία. Έρχεται να καταδείξει αφενός ότι οι επιθέσεις στις καταλήψεις που ξεκίνησαν το καλοκαίρι του ’12 και στις αρχές του ’13 με την εκκένωση της villa amalias, την εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά, την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη και την καταστολή και άλλων αυτοδιαχειριζόμενων δομών, δεν τέλειωσαν αλλά αποτελούν διαρκές επίδικο από την πλευρά του κόσμου της εξουσίας. Έχουν ως έναρξη το καλοκαίρι του 2012 και είναι κομμάτι της αντεξεγερτικής εκστρατείας που συνεχίζει μέχρι σήμερα -με τις όποιες διαφορετικές αποχρώσεις της-, μιας κατασταλτικής στρατηγικής από την πλευρά του κράτους ώστε να αποδυναμωθούν και να εξαλειφθούν από την κοινωνική μνήμη όλα εκείνα που πραγματώθηκαν τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, μιας που το ενδεχόμενο μιας ακόμη κοινωνικής εξέγερσης επικρέμεται πάντα ως απειλή, ειδικά υπό τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, της εξαθλίωσης και της ανέχειας. Μόνιμο στόχο αποτελούν τα πολυπληθή αυτοοργανωμένα εγχειρήματα -μεταξύ αυτών και πολλά μετεξεγερτικά- που επιτίθενται στον κόσμο της κυριαρχίας, δημιουργώντας διαδικασίες, σχέσεις και δομές συλλογικά, οριζόντια, αδιαμεσολάβητα, αντιιεραρχικά, αντιθεσμικά. Ενάντια στις εμπορευματικές σχέσεις, στη διαμεσολάβηση του χρήματος, την ιδιοκτησία, ενάντια στο κέρδος, την κατανάλωση, την εξατομίκευση, ενάντια σε κάθε είδους διαχωρισμό, όλα ένα προς ένα δομικά χαρακτηριστικά της κρατικής εξουσίας και του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης που παράγουν αδιάκοπα διαιρέσεις μεταξύ μας, καταπίεση και εκμετάλλευση.

Καταδεικνύεται επιπλέον μια παλιά αλήθεια, ότι  το κράτος έχει συνέχεια, είτε υπό δεξιά είτε υπό αριστερή πολιτική διαχείριση. Και διεκδικεί για τον εαυτό του τον τρόπο οργάνωσης της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, ως ο μόνος φορέας υπόδειξής της, ρύθμισης και εγγύησής της. Τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι εκ βάθρων τοποθετημένα ενάντια στο υπάρχον και γι αυτό αποτελούν μόνιμα κατασταλτικό στόχο. Στην περίπτωση των αυτοοργανωμένων κατειλημμένων χώρων απειλείται μεταξύ των άλλων και αμφισβητείται έμπρακτα ο ίδιος ο θεσμός της ιδιοκτησίας. Και δεν αμφισβητείται μόνο η ιδιοκτησία ως περιουσία (κτιρίου, έκτασης, γης κλπ), αλλά και πιο πέρα η ρύθμιση των σχέσεων στη βάση της ιδιοκτησίας -διαρρηγνύεται συνολικά η συνθήκη της “κατοχής” με όρους εξουσιαστικούς, βασικός πυρήνας οργάνωσης της οικογένειας και των κυρίαρχων διαπροσωπικών σχέσεων. Απέναντι στις κανονικότητες της κυριαρχίας οικοδομούνται συλλογικά σχέσεις ισότιμες, προχωρώντας μακριά από σεξισμούς, ρατσισμούς και εθνικιστικά παραληρήματα υπεροχής και υποτέλειας.

Οι εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων τον τελευταίο χρόνο έχουν “άρωμα αριστεράς”. Δεν πνίγουν τους αγωνιζόμενους/ες στα δακρυγόνα, δεν υιοθετούν -τη δεδομένη χρονική στιγμή- την ακροδεξιά ρητορεία του υπουργού δημόσιας τάξης του ’12-’13 Δένδια, περί “εστιών ανομίας”, κουκουλοφόρους, περιθωριακούς κλπ. Είναι βεβαίως πιο προνομιακό γι αυτούς το υπάρχον κοινωνικό περιβάλλον, για το οποίο βέβαια οι σημερινοί πολιτικοί διαχειριστές συνέβαλαν τα μέγιστα – οι κοινωνικοί αγώνες βρίσκονται σε ύφεση, η φτώχεια έχει κανονικοποιηθεί, η αίσθηση ματαιότητας είναι παντού διάχυτη και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Όπως και στην πρώτη περίοδο των εκκενώσεων των καταλήψεων, οι λόγοι νομιμοποίησης των εκκενώσεων και η κρατική ρητορεία γύρω από αυτούς είναι απαραίτητη προϋπόθεση της κατασταλτικής στρατηγικής. Οι επικοινωνιακοί και επιχειρησιακοί στρατηγοί του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. σε συντονισμό με τους χειραγωγικούς μηχανισμούς των media στρώνουν το έδαφος πάνω στο οποίο θα υλοποιηθούν οι εκκενώσεις και ταυτόχρονα μεριμνούν στο να δικαιολογήσουν τις όποιες “ασχήμιες” αφήνουν πίσω τους οι υπάλληλοι του νόμου και της τάξης. Τόσο στην πρώτη περίοδο εκκενώσεων όσο και στην τελευταία, οι εκκενωμένοι -ή κατεδαφισμένοι χώροι στην περίπτωση της villa amalias και του παλιού Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη- παρουσιάζονται ως χώροι που τελικά θα αποδοθούν στην “κοινωνία”, με τη μορφή σχολείων, ωδείων, χώρων για άτομα με κινητικά προβλήματα, χώροι “φιλοξενίας” ασυνόδευτων ανηλίκων κλπ. Φαίνεται ότι για το υβρίδιο αυτό της αριστερής πολιτικής διαχείρισης (σύριζα-καμμένου) οι ανθρωπιστικοί λόγοι υπέρ του αφαιρετικού “κοινού καλού” δεν έχουν περάσει ακόμη σε αχρησία. Στόχος είναι η αποκοπή των αγωνιζόμενων από το κοινωνικό, η απαλοιφή από τη μνήμη του τι ήταν αυτά τα εγχειρήματα, ότι αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής ζωής, ανοιχτά και προσβάσιμα σε όλες/ους, με εργαστήρια αυτομόρφωσης, συλλογικές κουζίνες, στούντιο, βιβλιοθήκες, εκδηλώσεις-συζητήσεις, χώρους στέγασης, τόπους πραγματικής φιλοξενίας και αλληλεγγύης στους μετανάστες/στριες. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις πάνε χέρι-χέρι με την ιδεολογική επίθεση που φροντίζει για την αποκοινωνικοποίηση των εγχειρημάτων των αγωνιζόμενων. Η κυρίαρχη αφήγηση γίνεται αντίστροφη του πραγματικού, για να απαλείψει από την κοινωνική συνείδηση το υπόδειγμα ενός άλλου κόσμου, αυτού της αντεξουσίας.

Αναφορικά με τις καταλήψεις στέγης μεταναστών-τριών, οι εκκενώσεις εναρμονίζονται πλήρως με την κρατική πολιτική που θέλει το κράτος και τους θεσμούς του απόλυτους ρυθμιστές και διαχειριστές των ανθρώπων αυτών και των ζωών τους, αποκόπτοντας κάθε σχέση μεταξύ των από τα κάτω, κρατικοποιώντας την υπόθεση της αλληλεγγύης. Τα λεγόμενα “κέντρα φιλοξενίας” όμως δεν έχουν καμία σχέση με την αλληλεγγύη, θέση και σχέση ως ίσο προς ίση, γιατί δεν είναι παρά αποθήκες ανθρώπων σε στρατοπεδική ζωή, εκεί όπου οι άνθρωποι υποχρεώνονται να ζουν ζωή στο όριο, διαχειριζόμενοι ως περισσευούμενοι, στην αορατότητα, στους μη-τόπους, εκεί όπου ποτέ δεν υπάρχει η δυνατότητα να συναντηθούμε μαζί τους.
Το τελευταίο διάστημα συμβαίνει και μια ακόμη κατασταλτική επίθεση από την πλευρά κράτους και μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, η επίθεση στην κατάληψη Στρούγκα στη Ν. Φιλαδέλφεια και η ιδιότυπη κατοχή της από οργανωμένους οπαδούς της αεκ -φανατικούς στην υπηρεσία του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη. Το ζήτημα της ανέγερσης του γηπέδου, σύμφωνα με τα σχέδια, θα αλλάξει ριζικά τη γεωγραφία της περιοχής και θα την παραδώσει ανεπίστρεπτα στα εμπορευματικά σχέδια, επεκτείνοντας αυτό που ήδη συμβαίνει με τα κάθε λογής φαγάδικα, τις αναρίθμητες καφετέριες και τα κάθε λογής μαγαζάκια να καταλαμβάνουν κάθε σπιθαμή ελεύθερου χώρου στις πλατείες, το ασφυκτικό μποτιλιάρισμα, μια πόλη στην υπηρεσία της κατανάλωσης, της δια-σκέδασης, των εμπορευματικών σχέσεων, μια πόλη απροσπέλαστη και αβίωτη από τους κατοίκους της. Αυτή είναι η ανάπτυξη που “βλέπουν” για την περιοχή, η οποία βεβαίως περνάει πάνω από την εξαφάνιση του μεγάλου άλσους της Φιλαδέλφειας. Και εδώ επιβεβαιώνεται το κυρίαρχο σχήμα ότι οτιδήποτε εναντιώνεται στην κυρίαρχη κανονικότητα θα κατασταλεί. Το γήπεδο θα γίνει -αυτή ήταν άλλωστε και η σημασία της σχεδόν απαγόρευσης της διαδήλωσης της 16ης Μάρτη ενάντια στα κρατικά-επιχειρηματικά σχέδια και η ταυτόχρονη “απόδοση” της Ν. Φιλαδέλφειας στους οπαδούς-υπαλλήλους του Μελισσανίδη που πηγαινοέρχονταν με αρκετή άνεση στους δρόμους της περιοχής.

 

Στη συγκεκριμένη συγκυρία κι ενώ η επίθεση σε στοιχειώδη κεκτημένα των από τα κάτω συνεχίζεται, στο περιβάλλον της διάχυτης ματαιότητας, της διάψευσης των προσδοκιών, της καθίζησης των κοινωνικών αγώνων, οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι ανυποχώρητες εστίες αγώνα, με οδηγό την αλληλεγγύη, εκεί όπου οργανώνονται κινήσεις ανυπακοής, ενάντια στο μονόλογο της εξουσίας, ενάντια στο καθεστώς που μας θέλει πειθήνιους υπηκόους. Γι αυτό και θα βρίσκονται μόνιμα στο στόχαστρο της καταστολής.

 

Ξημερώματα Τετάρτης της 9ης Γενάρη του 2013, 93 σύντροφοι και συντρόφισσες ανακατέλαβαν τη villa amalias, που από τις 20 Δεκέμβρη είχε καταληφθεί από αστυνομικές δυνάμεις. Με τη δύναμη της συλλογικής ευφυΐας και το πάθος για έναν κόσμο χωρίς εξουσία, διαχωρισμούς και εκμετάλλευση, πέρασαν σε μια κίνηση άρνησης των σχεδίων της κυριαρχίας. Και αν κάτι μένει από την ανακατάληψη είναι ακριβώς αυτές οι συλλογικές αρνήσεις συμμόρφωσης στις κυρίαρχες επιβολές, που έρχονται να συναντήσουν όλες και όλους εκείνους που εναντιώνονται στο καθεστώς φόβου, μεμψιμοιρίας και ανάθεσης. Γιατί, οι αρνήσεις μας είναι οι ζωές μας.


Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές, αγωνιστές, καταληψίες, απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκ και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες, οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου.

Κατάληψη Villa Amalias, 20 Δεκέμβρη 2012

 

Την Τρίτη 28 Μάρτη 2017 δικάζονται οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας γιατί εναντιώθηκαν στον κόσμο της υποταγής, της απάθειας, της εξατομίκευσης. Προτάσσοντας τις καταλήψεις ως οδοφράγματα απέναντι στον πολιτισμό της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και την επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

 

Στο έγκλημα για έναν κόσμο ελευθερίας και αλληλεγγύης είμαστε όλες/οι συνειδητά συνένοχες/οι.

 

ΔΙΚΗ: ΤΡΙΤΗ 28 ΜΑΡΤΗ 2017, 9 π.μ. στα δικαστήρια της Ευελπίδων

 

Μάρτης 2017

Θερσίτης