Μέχρι και πρόσφατα η Κυριακάτικη αργία αποτελούσε κεκτημένο της εργατικής τάξης στη χώρα μας. Με το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές καταργείται ένα ακόμη πράγμα που θεωρούνταν αυτονόητο για τον κόσμο της εργασίας.
Η αρχή έγινε με το άνοιγμα των καταστημάτων για 7 Κυριακές το χρόνο, που αργότερα αυξήθηκαν σε 52, «πιλοτικά», με απόφαση του Υπουργείου Ανάπτυξης. Το τελευταίο, αυτό, μέτρο των 52 Κυριακών ήταν αυτό που εξώθησε τους εμπόρους (ΓΣΕΒΕΕ) να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο και έκρινε την απόφαση για τις 52 Κυριακές, ως αντισυνταγματική. Η στάση των εμπόρων ήταν αναμενόμενη. Δεν έτρεξαν γιατί κόπτονται για τον αγώνα των εργαζομένων για 1 ημέρα ξεκούρασης την εβδομάδα, αλλά γιατί οι 52 Κυριακές δεν φέρνουν κανένα απολύτως κέρδος στους μικρομεσαίους εμπόρους. Ίσα ίσα που πλήττουν θανάσιμα τις τσέπες τους.
Τι θα γίνει όμως με τις 7 Κυριακές που θα μείνουν τα εμπορικά μαγαζιά ανοιχτά ;
Τόσο η θέσπιση της λειτουργίας των καταστημάτων για 7 Κυριακές το χρόνο, όσο η μετέπειτα απόφαση του ΣτΕ αποτελούν μία ακόμη ήττα για τον λαό, που τα τελευταία χρόνια βλέπει εργοδότες και κράτος να υποτιμούν συνεχώς την εργασία του και να οξύνουν την εκμετάλλευση πάνω στις εργατικές μάζες. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αποτελεί μια ήττα που μας γυρνάει πίσω πάνω από έναν αιώνα, αν αναλογιστούμε πως το 1909 ήταν η τελευταία φορά που δούλευαν οι υπάλληλοι του εμπορίου κυριακάτικα στην Ελλάδα. Δεν έφτανε, λοιπόν, η κατάργηση των σταθερών ωραρίων, η εξαφάνιση των ρεπό, η εκ περιτροπής εργασία, οι πενιχροί μισθοί και τα απλήρωτα μεροκάματα, έρχεται και η κατάργηση της κυριακάτικης ανάπαυσης για να τσακίσει μια ακόμη κατάκτηση των εργαζομένων, που βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα σε ένα καθεστώς βαρβαρότητας και τρομοκρατίας, πίσω από τις πολύχρωμες και χλιδατές βιτρίνες των καταστημάτων. Φυσικά ούτε λόγος για την καθιερωμένη προσαύξηση της τάξης του 75% που θα πρέπει να δίνεται λόγω της εργασίας την Κυριακή. Γιατί για τους εργοδότες σημαντικό είναι το υλικό κέρδος και όχι η ξεκούραση των εργαζομένων.
ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές μπορεί να αποτελέσει τον πρόδρομο για μια γενικευμένη κυριακάτικη εργασία, όχι μόνο για 7 Κυριακές το χρόνο αλλά ίσως και για τις 52. Πολύ σύντομα και άλλοι κλάδοι θα αναγκαστούν να εργαστούν τις Κυριακές (μεταφορές, ταχυδρομεία, τράπεζες κτλ) καθώς θα υπάρχει η «ανάγκη» να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της αγοράς. Ο κύκλος αυτός θα μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο καθώς η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο ανοίγει την πόρτα για την κατάργηση σε όλους τους κλάδους και την καθολική υποταγή της κοινωνίας στις βουλές της αγοράς. Ας μην έχουμε λοιπόν αυταπάτες. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν αφορά μόνο το εμπόριο.
Κανείς δεν μπορεί να είναι καταναλωτής την Κυριακή. Με το να ψωνίζει κάποιος την Κυριακή δεν στερεί απλά τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του εργαζόμενου, αλλά ανοίγει το δρόμο για την κλοπή και του δικού του ελεύθερου χρόνου.
Τη λύση θα την δώσουμε όλοι μαζί οι εργαζόμενοι με την ταξική μας αλληλεγγύη και την αντίσταση μας στους χώρους εργασίας, στις γειτονίες μας και παντού.