Η πόλη μπαίνει στην τελική εκλογική ευθεία, ωστόσο οι επτά υποψήφιοι δήμαρχοι και οι συνδυασμοί τους λίγα μας έχουν πει για το πρόγραμμα και τους συγκεκριμένους στόχους τους. Ο πολίτης ζει τον καιρό αυτό τον εφιάλτη της γενικολογίας σ’ ό,τι αφορά τα πολιτικά προγράμματα των συνδυασμών, ενώ το παιχνίδι των εντυπώσεων εξαντλείται στην μεταγραφολογία των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων, που υποτίθεται πως κουβαλάνε μαζί τους εκείνους τους σταυρούς που θα τους χαρίσουν οι ψηφοφόροι και πάει λέγοντας.
Η ενασχόληση με τα κοινά δεν είναι βέβαια μεμπτή κι είναι αλήθεια ότι όσο περισσότεροι συμμετέχουν σ’ αυτά τόσο καλύτερα – μέχρι βέβαια να πετύχουμε ως κοινωνία την καθολική συμμετοχή στη βάση οριζόντιων θεσμών στους οποίους θα αποφεύγεται η ανάθεση εξουσιών και ο καθένας θα μπορεί να εκφράσει ισότιμα τη γνώμη του. Δυστυχώς αυτή η στιγμή απέχει αρκετά για διάφορους λόγους. Αφενός, αυτοί που κατέχουν σήμερα την εξουσία στα διάφορα επίπεδά της δεν είναι διατεθειμένοι να την παραδώσουν, ακόμη κι όταν είναι τόσο δύσκολη η άσκησή της όσο είναι σήμερα. Αφετέρου, το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού αιθάνεται μεγαλύτερη σιγουριά όταν αναθέτει σε φωτισμένους ηγέτες την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Στη γειτονιά μας, που πάσχει κι από έλλειψη φωτισμένων ηγετών, εδώ που τα λέμε, αυτό σημαίνει ότι τελικά μικροί άνθρωποι βρίσκονται να διαχειρίζονται μεγάλες υποθέσεις. Η αντιμετώπιση του επενδυτικού κτηματομεσιτικού σχεδίου της ΑΕΚ από όλες σχεδόν τις πολιτικές δυνάμεις του δήμου είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα των ορίων του συστήματος. Δεν πρόκειται, όμως, για θεωρητικό ζήτημα: Το επενδυτικό σχέδιο προχωρά και στόχο του έχει ν’ αλλάξει την πόλη, όπως μπορείτε να διαβάσετε σ’ αυτό το φύλλο του Χαμπεριού.
Κατά τ’ άλλα, η συλλογικότητα της Στρούγκας κλείνει πέντε χρόνια αυτές τις ημέρες και το Χαμπέρι γιορτάζει αυτή την πενταετία με μια ειδική έκδοση, όχι για να ευλογήσουμε τα γένια μας, αλλά για να πούμε και πάλι ότι απέναντι στην άνευ όρων συνθηκολόγηση με την λαίλαπα που σαρώνει την καθημερινότητά μας και καταστρέφει μακροπρόθεσμα τις ζωές μας υπάρχει κι άλλος δρόμος: Ο δρόμος της αντίστασης, της αυτοοργάνωσης, της αληλλεγγύης εδώ και τώρα για να μάθουμε πώς θα θεμελιώσουμε έναν άλλον, πιο δίκαιο κόσμο.
Δημοσιεύτηκε στο “Χαμπέρι”, στο φύλλο του Απρίλη. Το “Χαμπέρι” συντάσσεται από ομάδα εργασίας της συνέλευσης του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου “Στρούγκα”. Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη των συντακτών τους.