ΟΧΙ στη συγκάληψη της δολοφονικής επίθεσης
στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
από ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΟΥΣ, ΔΙΚΑΣΤΕΣ!
Να μην μπει η υπόθεση στο αρχείο
Να καταργηθεί τώρα το δουλεμπόριο
Καλούν οι:
Παναττική Ένωση Καθαριστριών & Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ),
Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματίων για την αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την κατάργηση του δουλεμπορίου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,
Αλληλέγυες/οι,
Εργαζόμενες/οι
Απο το blog της κατάληψης ΕΣΗΕΑ:
Βόμβα εξερράγη χθες στο Μαρούσι, στα γραφεία του Ελεύθερου Τύπου και του Ρ/Σ City 99.5. Οι μέχρι στιγμής εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 450 θύματα-εργαζόμενους. Την ευθύνη ανέλαβε η «Σέχτα Ανάλγητων Εργοδοτών», με επιστολή τους προς τα θύματα λίγο πριν το συμβάν.
450 εργαζόμενοι στο δρόμο, 450 άνθρωποι με μια αποζημίωση και… όλα απ’ την αρχή ξανά. Εργαζόμενοι που εξαναγκάστηκαν να υπογράψουν συμβάσεις «αποκλειστικότητας», που παράτησαν δουλειές για να δουλέψουν στο «χόμπι» της Αγγελοπούλου.
Όλοι περίμεναν ένα μεγάλο κανόνι και αυτό ήχησε από το Μαρούσι. Προειδοποιητικές βολές αρκετές… Χώρα, Ξένιος (35 απολύσεις), Alpha (εθελούσια), ΑΝΤ-1 (περικοπές προσωπικού), ΕΡΤ (διακοπή 200 συμβάσεων) και η λίστα μακραίνει επικίνδυνα.
Μετά λοιπόν τα κύματα ήρθε και το τσουνάμι. Και η ΕΣΗΕΑ σε ρόλο παρατηρητή, απορροφημένη σε (ενδο)παραταξιακές διεργασίες. Με καθυστέρηση 6 ωρών αποφάσισε 24ωρη απεργία, γαυγίζοντας απειλές προς την εργοδοσία που χαϊδεύει. Αλλά πώς να περιμένεις να «δαγκώσει» ένας ξεδοντιάρης σκύλος που χρόνια τώρα μόλις και μετά βίας γαυγίζει;
Η κατάσταση στον Ελεύθερο Τύπο μπορεί να δημιουργήσει εύκολα μιμητές. Η λογική «αφού το έκανε η Γιάννα, γιατί όχι κι εμείς» είναι παραπάνω από αναμενόμενη από τα φωτεινά μυαλά των εργοδοτών. Κάτι τέτοιο πρέπει να αποτραπεί με κάθε μέσο.
Αυτοοργάνωση-Αλληλεγγύη-Παρέμβαση σε χώρους εργασίας με συναδέλφους για την αξιοπρέπεια της εργασίας και της ενημέρωσης.
Καλούμε σε γενική συνέλευση στην ΕΣΗΕΑ μετά το τέλος της συγκέντρωσης που καλείται σήμερα στις 12.00 έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ.
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΑ ΜΜΕ ΤΩΡΑ
Ευχαριστούμε όσους και όσες συμμετείχαν στις εκδηλώσεις (καραγκιόζης – μαθητικές συναυλίες) του διημέρου.
Καλούμε σε ενεργότερη συμμετοχή όλης της γειτονιάς στις συζητήσεις-εκδηλώσεις-οικοδομικές εργασίες-δράσεις μας.
Η ανοιχτή συνέλευση ΔΕΝ είναι σχήμα λόγου.
Κι αν η στρούγκα σε λιγο καιρό δεν θα είναι αρκετή για να μας χωρέσει, θα υπάρξουν κι άλλες.
Είναι τόση η δίψα μας για όσα μας στερούν…
Ακολουθούν φωτογραφίες από το διήμερο εκδηλώσεων στη “στρούγκα”.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ:
Παρασκευή 19/6 στις 8μμ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ
Σάββατο 20/6 στις 7μμ
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΩΝ
Το γράμμα του απεργού πείνας Νίκου Κουνταρδά
…από το γενικό κρατικό νίκαιας όπου νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση:
Γράφω δύο λόγια σε μια χαρτοπετσέτα.Κρυφά. Μου έχουν απαγορέψει τα πάντα. Έιμαι σε καθεστώς πλήρους απομώνοσης.Δεν ξέρω τι γίνεται εκεί έξω. Πραγματική τρομοκρατεία από το βαθύ κράτος. Όμως θεωρώ δεν είπα την τελευταία λέξη. Έλπίζω να φτάσουν αυτά έξω και να γίνουν γνωστά , να διαδωθούν. Ό,τι και να γίνει. Να ακούσουν όλοι την κατάθεση ψυχής που έκανα πριν μια εβδομάδα στο Radio Revolt.
Η κατάσταση και οι συνθήκες εδώ θυμίζουν άλλες σκοτεινές εποχές. Έχουν λυσσάξει όλοι μαζί μου. Δεν ξέρω άν θεωρούμαι πολιτικός κρατούμενος της δημοκρατίας τους, το σίγουρο είναι ότι αν κάποτε πέσει αυτή η κυριαρχία ίσως αναγνωριστώ ώς ένας πρώην πεσόντας ή πρώην κρατούμενος της “δημοκρατίας” τους. Κάτι σαν το τωρινό πολυδιαφημισμένο, πολυτιμιμένο και αναγνωρίσιμο από όλους συναποφηλακισθέντων – εξορισθέντων της δικτακτορίας. Ως τότε τι ψάχνεις… εκκωφαντική σιωπή. Σιωπή σαν ομερτά που δεν πρέπει να “σπάσει”. Δεν πειράζει , κάποτε θα καταλάβουνε , ίσως ξυπνήσει ο λαός.
Εδώ , στο κρατικό τώρα, νοσηλεύομαι από την παρασκευή όπου μεταφέρθηκα σε ημιλυπόθυμη κατάσταση με πίεση 7-5 , ζάχαρο 45 και ελαφρύτερος κατά 6 κιλά. Άς περιγράψω το τι συμβαίνει. Οι γιατροί προσπαθήσανε να μου βάλουνε ορό , όμως δεν δέχτηκα. Συνολικά πάντως ομολογώ ότι παρά τις πιέσεις του κράτους έχουν κρατήσει αξιοπρεπή στάση. Όμως το βράδυ, ξημερώματα Σαββάτου, όσο εγώ δεν είχα τις αισθήσεις μου μπήκε μία περίεργη τύπισα συνοδεία μπάτσων και μου έκανε ενέσεις ζαχαρούχου νερού και βιταμινών. Έιναι ένα περιστατικό που θέλω να δημοσιοποιήσω και να καταγγείλω καθώς υπάρχει και η μαρτυρία του μοναδικού μου συγκρατούμενου εδώ.
Αυτό που θέλω να αναδείξω είναι ότι όλοι μπορούμε να φανταστούμε το τι συνέβει τότε με τον Σάββα Ξηρό στον Ευαγγελισμό. Και επειδή αναφέρθηκα στην παρασκευή, θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους και συντρόφους που αναστατώσανε την περιοχή του κρατικού. Συγκινητικά και ευχάριστα για μένα, δυσάρεστα για τον εχθρό. Όπως να ευχαριστήσω και την επομένη το πρωί όλα τα παιδιά που ήρθατε εδώ. Ηταν μια κίνηση που μου ζωντάνεψε την ψυχή. Έμαθα και χάρηκα για την επιβλητική πορεία στη αναρχομάνα Ξάνθη. Όπως και για την επιθέσεις στα ματ στη Τρικούπη και στη Σαλονίκη. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ φίλους και συντρόφους από κάθε γωνιά του Ελλαδικού χώρου για την πολύμορφη αλληλεγγύη.
Τώρα κάποια ευχαριστώ αλλοιώτικα.
Σήμερα Τετάρτη 27/5/09 μεσημέρι ξεκίνησα τη 2η και τελευταία απεργία πείνας και δίψας. Θα πολεμήσω για το δίκιο μου με κάθε μέσο. Αν δεν υπάρχει λύση ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ!
Κλείνοντας δυο χάρες. Έιχα υποσχεθεί κάτι στον Αλέξη στο Π.Φάληρο , ίσως δεν προλαβαίνω. Σύντροφοι προπαγανδίστε τώρα που είναι περίοδος πανελλήνιων εξετάσεων στα σχολεία αυτά τα πράγματα : 6/12/08-6/6/09. Κανείς (συμ)μαθητής μας φέτος υποψήφιος στην ελ.ας. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
και τέλος την Ξάνθη και τα μάτια μας.
Δεν είμαι από αυτόν τον κόσμο ,
ΖΗΤΩ Η ΑΠΌΛΥΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Με αληθινή αγάπη, Νίκος Κουνταρδάς
……..’Οσο μεγαλύτερες δε ήταν οι προσδοκίες τους για τη «γη της επαγγελίας», τόσο μεγαλύτερες υπήρξαν η απογοήτευση και οι δυσκολίες προσαρμογής.
Τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι μετανάστες άρχισαν από το χώρο εργασίας τους και σε δεύτερη φάση εντοπίζονται στο χώρο κατοικίας και στο ευρύτερο κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον του τόπου διαμονής τους. Στο χώρο εργασίας έγινε η πρώτη, αναγκαστική επαφή με το νέο περιβάλλον, η διαδικασία γνωριμίας με το νέο τρόπο παραγωγής και συναναστροφής με τους συναδέλφους έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προσαρμογή ή περιθωριοποίηση του μετανάστη.
Οι ‘Ελληνες εργάτες συνάψανε πολύ λίγες σχέσεις με τους συναδέλφους τους στο χώρο εργασίας, σχέσεις που περιορίστηκαν σε απολύτως αναγκαία θέματα σχετιζόμενα με την εργασία και διόλου για τα προσωπικά τους ζητήματα.
Μέρα με τη μέρα παίρνει νέα μορφή ο χώρος της “στρούγκας” στη Λ. Δεκελείας 116.
Οι εργασίες που πραγματοποιούνται τους τελευταίους τρεις μήνες είναι πολλές και βαρέως τύπου. Είναι όμως απαραίτητες για να συνέλθει το όμορφο προσφυγικό κτίριο από τη χρόνια εγκατάλειψη από όλές τις δημοτικές αρχές της Νέας Φιλαδέλφειας εδώ και χρόνια.
Η κούραση μεγάλη, οι απογοητεύσεις πολλές, αλλά οι όμορφες στιγμές, oι νέες εμπειρίες και τα κατορθώματα της αυτοοργάνωσης ακόμα περισσότερα.
Η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Ν. Φιλαδέλφειας συνεχίζει να δίνει καθημερινές απαντήσεις σε καθημερινά προβλήματα. Σας περιμένουμε όλους και όλες στις συνελεύσεις (κάθε τρίτη στις 8μμ), τις εκδηλώσεις και τις εργασίες αποκατάστασης του χώρου.
Μερικές εικόνες από τις εργασίες του Σαββάτου 13/6…
Η “ΣΤΡΟΥΓΚΑ” ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ!
Στις πολυάριθμες ξενοφοβικές και ρατσιστικές επιθέσεις των τελευταίων ημερών από κυβέρνηση, αστυνομία, φασίστες, και μέσα μαζικής εξημέρωσης, πάντα με την ανοχή των ευυπόληπτων νεοελληναράδων, ήρθε και πάλι η “αδέκαστη δικαιοσύνη” να βάλει το λιθαράκι της στην εξόντωση κάθε ελπίδας των μεταναστών για λίγο πιο ανθρώπινη ζωή σ’ αυτή τη χώρα:
Διώκονται ποινικά δύο δασκάλες, επειδή παραχώρησαν σχολικές αίθουσες και δίδασκαν εκτός διδακτικού ωραρίου και αφιλοκερδώς για την πραγματοποίηση μαθημάτων ελληνικής και μητρικής γλώσσας σε αλλόγλωσσους μαθητές και γονείς, το διάστημα 2005 – 2007.
Το Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο alfavita.gr καταγγέλλει απερίφραστα την ποινική δίωξη της συναδέλφου δασκάλας Στέλλας Πρωτονοταρίου, πρώην διευθύντριας του 132ου Δημοτικού Σχολείου. Η αφορμή για τη δίωξη αυτή ήταν μια σειρά θετικές δράσεις που πραγματοποιήθηκαν στο 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών με στόχο την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία του σχολείου, και οι οποίες συναποφασίστηκαν και εγκρίθηκαν από το Σύλλογο διδασκόντων του σχολείου.
Το 132ο Δ. Σχ. Αθηνών στεγάζεται στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας. Περισσότερο από το 75% των μαθητών του είναι αλλόγλωσσοι, προερχόμενοι από διαφορετικές εθνότητες. Λίγα χρόνια πριν η μαθητική διαρροή κινούνταν σε υψηλά επίπεδα, ενώ φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας ήταν συχνά.
Η διευθύντρια του σχολείου, Στέλλα Πρωτονοτάριου και ο σύλλογος διδασκόντων αντιμετώπισαν συλλογικά το πρόβλημα, προχωρώντας σε μια σειρά παιδαγωγικών παρεμβάσεων, με στόχο την αντιστροφή της κατάστασης. Στα πλαίσια αυτά διοργάνωσαν μαθήματα ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες γονείς και μαθήματα μητρικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές (αλβανικής και αραβικής καταγωγής), εξέδιδαν τις ανακοινώσεις του σχολείου σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αλβανικά και αγγλικά ) και ανέλαβαν πλήθος άλλων πρωτοβουλιών με σκοπό πάντα την εξυπηρέτηση των μορφωτικών αναγκών των μαθητών τους.
Σύμφωνα με όλους όσοι μπήκαν στον κόπο να εξετάσουν τις παρεμβάσεις αυτές από την πλευρά των μαθητών, τα αποτελέσματα ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικά. Η μαθητική διαρροή σχεδόν μηδενίστηκε, τα κρούσματα βίας εξαφανίστηκαν, οι μαθητές βελτίωσαν τις επιδόσεις τους και οι Έλληνες και μετανάστες γονείς ξεπέρασαν τις αναστολές και τις φοβίες τους και συμμετείχαν ενεργά στη ζωή του σχολείου.
Σήμερα, έναν και πλέον χρόνο μετά την απομάκρυνσή της από το 132ο Δημοτικό Σχολείο, η Στέλλα Πρωτονοταρίου διώκεται ποινικά, με μοναδικό μάρτυρα κατηγορίας τον τωρινό διευθυντή του σχολείου, επειδή παραχώρησε σχολικές αίθουσες για την πραγματοποίηση μαθημάτων μητρικής γλώσσας σε αλλόγλωσσους μαθητές το διάστημα 2005 – 2007, εκτός διδακτικού ωραρίου. Για συνδρομή στο ίδιο «έγκλημα» διώκεται και η δασκάλα που δίδασκε στα προγράμματα αυτά.
Η δίκη θα γίνει στο Α΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών (2ο κτίριο, πρώην Σχολής Ευελπίδων), την Τρίτη 16 Ιουνίου 2009, στις 9 π.μ
