Αλληλεγγύη στους 3 διωκόμενους για τις υποθέσεις Marfin/Ιανού

Στις 29/4/2011 οι σύντροφοι Ν.Λ, Γ.Π και Θ.Σ προσάγονται έξω από τα σπίτια τους και στοχοποιούνται για τον εμπρησμό της ΜΑRFIN και του ΙΑΝΟΥ που στοίχισε την ζωή σε 3 εργαζόμενους κατά την διάρκεια της μαζικής και άγριας απεργιακής κινητοποίησης της 5ης Μάη 2010. Οι 3 σύντροφοι αρνούνται κατηγορηματικά και δημόσια τις κατηγορίες από τη πρώτη στιγμή και οποιαδήποτε εμπλοκή στην υπόθεση και προφανώς αφήνονται ελεύθεροι καθώς δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον τους.

Ένα χρόνο μετά περίπου το κράτος επαναφέρει με θράσος την αβάσιμη δίωξη εναντίον των 3 συντρόφων εν μέσω προεκλογικής περιόδου, θέλοντας αφενός να μετατοπίσει την προσοχή από τη επίθεση στην κοινωνία και αφετέρου να δείξει ότι παράγει έργο.

Η συγκεκριμένη δίωξη έχει ως στόχο να εξοντώσει ηθικά και πολιτικά τους 3 συντρόφους να στοχοποιήσει τον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο και τους κοινωνικούς αγώνες. Σε μια περίοδο συστημικής κρίσης όπου οι κοινωνικές αντιστάσεις εντείνονται και οι αγώνες ριζοσπαστικοποιούνται, η δίωξη λειτουργεί και προσβλέπει στο να εκφοβίσει, να εγκληματοποιήσει και εν τέλει να απονοηματοδοτήσει τον λόγο και τη δράση των αγωνιστών.

ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ 3 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

Να υπερασπιστούμε τους κοινωνικούς αγώνες και τη ριζοσπαστικοποίηση τους.

Να μην αφήσουμε το ζήτημα της κοινωνικής αντιβίας και την υπεράσπιση των ζωών μας από την λεηλασία του συστήματος στις αφηγήσεις και στις εκδοχές κρατικών παρακρατικών και μιντιακών πραιτόρων.

ΑΓΩΝΕΣ  ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΟΙ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ

Καμία Δίωξη Στους 3 Συντρόφους Μας

Αλληλεγγύη Αντίσταση Αξιοπρέπεια

Εθνικές επέτειοι, κρίση, παρελάσεις, διαμαρτυρία, πατρίδες και σημαίες…


«[…] Αν υποθέταμε ότι οι Έλληνες κάτοικοι των ορεινών, οι κλέφτες, που ξεσηκώθηκαν εναντίον των Τούρκων τον καιρό του Μπάυρον ήταν εθνικιστές, πράγμα το οποίο είναι ομολογουμένως απίθανο, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι μερικοί από τους πιο αξιοθαύμαστους αγωνιστές τους δεν ήταν Έλληνες αλλά Αλβανοί (Σουλιώτες).»
E. J. Hobsbawm, Έθνη και Εθνικισμός από το 1780 μέχρι σήμερα. Πρόγραμμα, μύθος, πραγματικότητα, σελ.95

Μία δημοκρατία απογυμνωμένη από κάθε της κοινωνικό έρεισμα που επιστρατεύει όλο και πιο πολύ την κατασταλτική της δύναμη για να επιβάλλει μία επίπλαστη ειρήνευση, μία τοπική αυτοδιοίκηση πειθήνια στις εντολές της κεντρικής εξουσίας που φροντίζει για την απαρέγκλιτη εφαρμογή των εντολών αυτών σε τοπικό επίπεδο, ένα ανεκδιήγητο υπουργείο παιδείας που, με μία προκλητικότατη ανακοίνωση, μας καλεί να τιμήσουμε την ιστορική μνήμη της ημέρας. Ένας μηχανισμός πλήρως απονομιμοποιημένος αλλά σε πλήρη λειτουργία προσπαθεί να μας πείσει ότι πρέπει και αυτή την Κυριακή να μπούμε στη σειρά, να στοιχηθούμε, να παρελάσουμε, να χειροκροτήσουμε, να κρατήσουμε πλαστικά γαλανόλευκα σημαιάκια, επειδή είναι «ένα εθνικό χρέος που ενώνει όλους τους Έλληνες» (σύμφωνα με τη δήλωση του υπουργού παιδείας).

Ζούμε στην εποχή που οι ζωές μας λεηλατούνται με τον πιο χυδαίο και απροκάλυπτο τρόπο˙ στην εποχή που οι «από κάτω» δεχόμαστε την πιο σφοδρή επίθεση προκειμένου να σωθεί ένα εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα˙ και στην εποχή που η επινοημένη εθνική ενότητα και συνείδηση θα μας ζητήσει να πιστέψουμε την κυριαρχική προπαγάνδα της «Ελλάδας που μπορεί», όπως χρόνια τώρα μας ζητά να πιστέψουμε στο μύθο του κρυφού σχολειού και του παιδομαζώματος – που ποτέ δεν υπήρξαν.

Και στην εποχή αυτή οι παρελάσεις δεν μπορεί παρά να αποτελούν προνομιακό για την κυριαρχία πεδίο ασκήσεων εκπειθάρχησης της νεολαίας, διαφήμισης του εθνικισμού, εξοικείωσης της κοινωνίας με τη δυνατότητα στρατιωτικοποίησης και εκφασισμού της, δεν μπορεί παρά να αποτελούν μία υπενθύμιση των κατασκευασμένων εθνικών διαχωρισμών και των αντιδραστικών αξιών της υποταγής, της ιεραρχίας, του μιλιταρισμού.

…Ή συνάντηση των αρνήσεων και των αυτοοργανωμένων κινήσεων, της χαράς της αντίστασης και της δημιουργίας


Γι’ αυτό, το ραντεβού μας μπορεί να είναι στο δρόμο αλλά όχι για να παρελαύνουμε με στρατιωτικό βηματισμό και να στρέφουμε τα κεφάλια μας προς τη θέση των επισήμων ή προς την αντίθετη κατεύθυνση˙ το ραντεβού μας είναι στο δρόμο για να συναντηθούμε και να οργανώσουμε την αντίστασή μας με οριζόντιες και αντιιεραρχικές δομές, πέρα από τους κυριαρχικούς διαχωρισμούς των εθνών,των πατρίδων και των συνόρων…

…για να μη ζήσουμε σαν δούλοι!     



Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις

Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης προς τις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη και Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης θα πραγματοποιηθεί αύριο Σάββατο 3 Μάρτη. Το ραντεβού είναι στις 12 στην Δημοτική Αγορά Κυψέλης στην οδό Φωκίωνος Νέγρη. Σε μια χρονική συγκυρία που οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι τίθενται στο στόχαστρο των αρχών, οι άνθρωποι που τις εμψυχώνουν, έχουν να πουν μια κουβέντα μόνο: Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και τους ακηδεμόνευτους αγώνες.

Για όποιον νομίζει ότι βλέπουμε φαντάσματα, να μια διδακτική ιστορία, ενδεικτική της στάσης της αστυνομίας, των media και της εξουσίας εν γένει απέναντι στα αυτοργανωμένα εγχειρήματα πάσης φύσεως:
Σε προβοκατόρικο δημοσίευμα του Βήματος, ο γνωστός αστυνομικός συντάκτης-φερέφωνο της αντιτρομοκρατικής Βασίλης Λαμπρόπουλος συνδέει την ορφανή βόμβα του μετρό με την Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Παπάγου-Χολαργού. Παραθέτει τμήμα κειμένου που είχε μοιράσει δημόσια η συνέλευση στους εργαζόμενους και τους επιβάτες του μετρό στις 9 Φλεβάρη, χωρίς φυσικά να αναφέρει τον συντάκτη του και τον τρόπο που διακινήθηκε και μπερδεύοντάς το με σκοτεινά σενάρια τρομοκρατίας που θα ζήλευε κι ο Τζον ΛεΚαρέ. Η συνέλευση πραγματοποίησε χθες παρέμβαση στον ΔΟΛ, ο Λαμπρόπουλος κλειδώθηκε στο γραφείο του και ο διευθυντής σύνταξης Α. Καρακούσης ανέλαβε να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα. Τουλάχιστον δημοσίευσε την απάντηση της συνέλευσης στο προβοκατόρικο δημοσίευμα της ασφάλειας.
Δε χρειάζεται να πούμε ότι στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους συντρόφους που στοχοποιούνται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ραντεβού στο δρόμο!

Σινέ Στρούγκα: Tungsten

Την Κυριακή 4 Μάρτη στις 8, το Cine Strouga παρουσιάζει την ταινία “Tungsten” του Γιώργου Γεωργόπουλου.
Δυο έφηβοι, ένας ελεγκτής εισιτηρίων, ένα ζευγάρι, μετανάστες, παιδιά, στριμωγμένοι στον τοίχο ενός αδιέξοδου χωματόδρομου στη καρδιά της Αθήνας.
Μια ασπρόμαυρη σπονδυλωτή ταινία με ιδιαίτερη αισθητική, λιτή – μη γραμμική αφήγηση και σκληρό λόγο. Αποκλεισμός, βία, ψυχολογικός κανιβαλισμός και αλλεπάλληλες διακοπές ρεύματος, σκιαγραφούν, μία κοινωνία στα όριά της, ξεχασμένη στο σκοτάδι, όπως λέει χαρακτηριστικά ένας από τους πρωταγωνιστές.
Θύτες και θύματα σε ρόλους που εναλλάσσονται, αποκαλύπτουν μία μηχανή πιο ισχυρή από τη βούληση τους: Την κρεατομηχανή των ληγμένων λογαριασμών, των άδειων καρτών και των πτωχευμένων ονείρων, που κινεί τη δράση έως το αδιέξοδο.
δείτε το τρέιλερ: http://www.youtube.com/watch?v=SgRN3vi9J10

 

Μνημόνιο, κοινωνική χρεοκοπία και εργατική αντίσταση

Μεθαύριο Πέμπτη, στις 7 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί στη Στρούγκα εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: “Μνημόνιο, Κοινωνική χρεοκοπία και εργατική αντισταση”. Στην εκδήλωση εισήγηση θα κάνει ο Αποστόλης Καψάλης, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ και μάχιμος δικηγόρος εργατικού δικαίου. Σας περιμένουμε.

αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος στη Νέα Φιλαδέλφεια