Αυτοματα κινητοποιειται ετεροκλητο, οργισμενο πληθος ανθρωπων πραγματοποιωντας μαζικες συγκρουσεις στην Αθηνα, αλλα και σε ολη την Ελλαδα, αποδεικνυοντας οτι δεν ειμαστε μια νεκρη κοινωνια. Οι συγκρουσεις συνεχιζονται και τις επομενες ημερες με πιο γενικευμενο χαρακτηρα εχοντας ως στοχους αστυνομικα τμηματα, κρατικους και καπιταλιστικους στοχους.

Η δολοφονια του Αλεξη αποτελεσε την αφορμη, τον κινητηριο μοχλο σε μια ηδη υπαρχουσα οργη, η οποια συσσωρευοταν και καταπιεζοταν στην καθημερινοτητα μας:
Στους χωρους εργασιας μας, στα σχολεια μας, στη θητεία μας, στην οικογενεια μας, στη ζωη μας.

Ο λογος ειναι οτι το κοινωνικο αυτο “φαινομενο της εξεγερσης” εχει αντικτυπο οχι μονο στους αντιεξουσιαστες οπως καθημερινα λεγεται στα ΜΜΕ, αλλα κυριως στους μαθητες, συνομηλικους του δολοφονημενου Αλεξη, οπως και σε διαφορους νεολαιους, ανενταχτους, πολιτικοποιημενους και μη, εργατες, φοιτητες, μεταναστες και γενικοτερα σε οποιον βιωνει την καθημερινη αφαιμαξη απο τη συγχρονη κοινωνια.

Μια κοινωνια εκμεταλλευσης, της εξαθλιωσης, του ρατσισμου, της ανεχειας, του σεξισμου, της βιας σωματικης και ψυχολογικης, η οποια καλλιεργειται και αναπαραγεται απο την εκαστοτε εξουσια και τους πολυμορφους φορεις της με στοχο να ελεγχει τις αναγκες και τις επιθυμιες μας σε ολο το φασμα της καθημερινοτητας μας.

Επισης γινεται λογος για “τυφλη βια” επικαλουμενη το θανατο του 15χρονου μαθητη, επιχειρωντας ετσι να καταδικαζεται καθε επιθετικη ενεργεια απεναντι στις αρχες, στην αρχουσα ταξη. Ειναι που καθημερινα επιβαλλεται αμεσα και εμμεσα, απο διαφορους κρατικους και κοινωνικους φορεις, η “καλοπροαιρετη” συνειδηση του οτι το να εξεγειρεσαι ειναι παρανομο και συνεπως αδικο και ανηθικο, μιας και η λογικη της κατεστημενης αστικης δικαιοσυνης λειτουργει προς οφελος τους.

Μεσα απο ενα καταιγισμο διαφημισεων και διαστρεβλωσεων, καθηλωνεται ο ανθρωπος σε ενα καναπε, σε μια δουλεια, σε ενα σχολειο, διατηρωντας παθητικη και αμετοχη σταση απεναντι στα κοινα αλλα και στην ιδια του τη ζωη.

Η ζωη και η συνευρεση των ανθρωπων στο δρομο, η διαδηλωση και η αντιδραση επιχειρειται να σπιλωνονται απο την ιδεα της δηθεν ματαιοτητας του τυπου “και τι θα καταφερεις αν πας στην πορεια;”.

Απο την αλλη μερια οι δυναμεις καταστολης σε αγαστη συνεργασια με τα Μεσα Μαζικης Εξημερωσης , τρομοκρατουν και προσπαθουν μεσω βιας, ξυλοδαρμων, συλληψεων, παραπληροφορησης, να συντηρειται παντα η λογικη “ο φοβος φυλαει τα ερμα”.

Στο δρομο γεννιουνται οι συνειδησεις.

Ο λογος της καταληψης του πνευματικου κεντρου ειναι να δημιουργησουμε μια εστια αντιπληροφορησης σε αντιπαραθεση με τη συμβατικη,κατεστημένη ενημέρωση, αλλα και ένα σημείο αναφοράς, συνεύρεσης ανθρώπων με στόχο την κοινωνική και πολιτική ζύμωση με πρακτικέςαυτοοργάνωσης και συνδιαμόρφωσης, αντιπαλεύοντας τον ιδεολογικό πόλεμο που εξαπολύεται «από τα πάνω».

Εμείς είμαστε αυτοί που μεταφέρουμε και ταξινομούμε τα δεματά και τις άχρηστες πληροφορίες τους, που σερβίρουμε τα γεύματα τους, που χτίζουμε τα σπίτια τους, που στηρίζουμε εξαναγκαστικά τη σάπια ζωή που με τόσο ζήλο αναπαράγουν και ποτέ δεν ποθήσαμε.

Να κάνουμε τα όνειρα μας πράξεις.

Να γίνουμε εφιάλτες στα όνειρα τους.

Να οπλίσουμε τις επιθυμίες μας.

Οι Κοινωνικοί Αγώνες δεν είναι

ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ

ΟΥΤΕ ΝΟΜΙΜΟΙ

είναι ΔΙΚΑΙΟΙ

και πάνω απ’ όλα:

ΕΦΙΚΤΟΙ
(αρκεί να το πιστέψουμε όλοι μας)

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ