ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ
Aπό το Σάββατο 25/2/2017, η κατάληψη Στρούγκα, η οποία μετρά οκτώ χρόνια λειτουργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια, γίνεται, για ακόμη μία φορά, έπειτα από τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2014, στόχος επίθεσης και βανδαλίζεται από οργανωμένους οπαδούς του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη, οι οποίοι γράφουν συνθήματα στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης, όπως “Όλο το άλσος γήπεδο” και “ούτε αριστεροί-ούτε δεξιοί, μόνο χούλιγκαν της ΑΕΚ”.
Η επίθεση στην «Στρούγκα» δεν μπορεί να ειδωθεί απλώς ως μέρος της τρομοκράτησης για την άνευ όρων εκχώρηση του γηπέδου, του φιλέτου γης και του άλσους στον Μελισσανίδη και στη μετατροπή της Νέας Φιλαδέλφειας σε χώρο ελεγχόμενο από τον ιδιωτικό στρατό του εφοπλιστή. Είναι μια επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους και των εμπροσθοφυλακών του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και απέναντι σε όσους επιμένουν να κρατάνε ζωντανό το όραμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης του αύριο. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Κάθε χώρος αγώνα και κάθε συλλογικότητα του κινήματος βρίσκονται μπροστά στην απειλή της παράδοσης μίας μεγάλης περιοχής σε μία δράκα οργανωμένων οπαδών που αντικειμενικά λειτουργούν ταυτόχρονα ως ιδιωτικός στρατός και ως παρακρατικά ενεργούμενα. Κάθε κοινωνική, ταξική και πολιτική συλλογικοποίηση βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της παράδοσης της γειτονιάς της Νέας Φιλαδέλφειας σε ένα καθεστώς όπου ολιγομελείς ομάδες του κεφαλαίου θα επιβάλλονται βίαια υπαγορεύοντας τους όρους τους σε χιλιάδες.
Από την αποτελεσματική υπεράσπιση της γειτονιάς και των κοινωνικών της δομών, κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να υπάρχει σε κάθε γειτονιά και σε κάθε κοινωνικό χώρο, χωρίς να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από επίδοξους τσιφλικάδες και παρακρατικούς. Κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να δημιουργεί δομές κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, κρίνεται η δυνατότητα σύμπηξης πλατιών κοινωνικών συμμαχιών, κρίνεται εν τέλει η ικανότητά του να δρα επαναστατικά.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ
Aπό το Σάββατο 25/2/2017, η κατάληψη Στρούγκα, η οποία μετρά οκτώ χρόνια λειτουργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια, γίνεται, για ακόμη μία φορά, έπειτα από τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2014, στόχος επίθεσης και βανδαλίζεται από οργανωμένους οπαδούς του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη, οι οποίοι γράφουν συνθήματα στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης, όπως “Όλο το άλσος γήπεδο” και “ούτε αριστεροί-ούτε δεξιοί, μόνο χούλιγκαν της ΑΕΚ”.
Η επίθεση στην «Στρούγκα» δεν μπορεί να ειδωθεί απλώς ως μέρος της τρομοκράτησης για την άνευ όρων εκχώρηση του γηπέδου, του φιλέτου γης και του άλσους στον Μελισσανίδη και στη μετατροπή της Νέας Φιλαδέλφειας σε χώρο ελεγχόμενο από τον ιδιωτικό στρατό του εφοπλιστή. Είναι μια επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους και των εμπροσθοφυλακών του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και απέναντι σε όσους επιμένουν να κρατάνε ζωντανό το όραμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης του αύριο. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Κάθε χώρος αγώνα και κάθε συλλογικότητα του κινήματος βρίσκονται μπροστά στην απειλή της παράδοσης μίας μεγάλης περιοχής σε μία δράκα οργανωμένων οπαδών που αντικειμενικά λειτουργούν ταυτόχρονα ως ιδιωτικός στρατός και ως παρακρατικά ενεργούμενα. Κάθε κοινωνική, ταξική και πολιτική συλλογικοποίηση βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της παράδοσης της γειτονιάς της Νέας Φιλαδέλφειας σε ένα καθεστώς όπου ολιγομελείς ομάδες του κεφαλαίου θα επιβάλλονται βίαια υπαγορεύοντας τους όρους τους σε χιλιάδες.
Από την αποτελεσματική υπεράσπιση της γειτονιάς και των κοινωνικών της δομών, κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να υπάρχει σε κάθε γειτονιά και σε κάθε κοινωνικό χώρο, χωρίς να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από επίδοξους τσιφλικάδες και παρακρατικούς. Κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να δημιουργεί δομές κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, κρίνεται η δυνατότητα σύμπηξης πλατιών κοινωνικών συμμαχιών, κρίνεται εν τέλει η ικανότητά του να δρα επαναστατικά.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ
αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες, στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομάδες
Η φωτογραφία είναι από την “Ανοιχτή Συζήτηση: Για τον αγώνα ενάντια στην επιχείρηση επιβολής πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ στη Νέα Φιλαδέλφεια” που πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο (κτ. Γκίνη) στις 8/4.
Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Στρούγκα και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους
Κάτω τα χέρια από το Αλσος
Με τη συμμετοχή δεκάδων συντροφισσών και συντρόφων πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης 4 Απρίλη συγκέντρωση-μικροφωνική στα Προπύλαια και στη συνέχεια ακολούθησε μοτοπορεία (με περισσότερα από 50 μηχανάκια), η οποία αφού διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης (Πανεπιστημίου, Σταδίου, Φιλελλήνων) κατευθύνθηκε προς την οδό Συγγρού και το κτίριο της Περιφέρειας Αττικής.
Γράφτηκαν και φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα και όλες τις καταλήψεις, συνθήματα ενάντια στη συνεργασία κράτους-παρακράτους και ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα Μελισσανίδη, τα οποία η διοίκηση της Δούρου (όπως και η προηγούμενη, του Σγουρού) υπηρετεί πιστά καθώς σκοπεύει να χαρίσει περίπου 35 εκατομμύρια ευρώ για την υλοποίηση του ληστρικού επενδυτικού σχεδίου της Δικέφαλος ΑΕ στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Κατά την επιστροφή της μοτοπορείας πραγματοποιήθηκε στάση στην πλατεία Συντάγματος για να αποδοθεί τιμή στον αγωνιστή Δημήτρη Χριστούλα.
Οι δράσεις αλληλεγγύης συνεχίζονται το Σάββατο 8 Απρίλη, στις 19.00, στο Πολυτεχνείο (κτ. Γκίνη) με την ανοιχτή συζήτηση για τον αγώνα ενάντια στην επιχείρηση επιβολής πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ στη Νέα Φιλαδέλφεια.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ
Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα
αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες, στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομάδες
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ
Aπό το Σάββατο 25/2/2017, η κατάληψη Στρούγκα, η οποία μετρά οκτώ χρόνια λειτουργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια, γίνεται, για ακόμη μία φορά, έπειτα από τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2014, στόχος επίθεσης και βανδαλίζεται από οργανωμένους οπαδούς του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη, οι οποίοι γράφουν συνθήματα στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης, όπως “Όλο το άλσος γήπεδο” και “ούτε αριστεροί-ούτε δεξιοί, μόνο χούλιγκαν της ΑΕΚ”.
Δύο μέρες μετά, τη Δευτέρα 27/02, δεκάδες αλληλέγγυοι/ες και αγωνιστές/στριες συγκεντρώνονται στο χώρο της κατάληψης προκειμένου να αποκαταστήσουν τις ζημιές. Μετά την αποχώρησή τους, εμφανίζονται ξανά οι συγκεκριμένοι και λειτουργώντας ως μπράβοι του μεγαλοκαπιταλιστή, επιτίθενται σε ελάχιστους αγωνιστές/στριες που βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στο χώρο και τον βανδαλίζουν εκ νέου. Ταυτόχρονα, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης (πολιτικά και αθλητικά) είτε σιωπούν για ταγεγονότα είτε παραπληροφορούν, εξυπηρετώντας τα επιχειρηματικά συμφέροντα του Μελισσανίδη στην περιοχή και παρέχοντας κάλυψη στον ιδιωτικό στρατό του που επιχειρεί να επιβληθεί βίαια στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και στις δομές τους.
Οι σημερινές επιθέσεις έρχονται σε συνέχεια εκείνων που εκδηλώθηκαν το καλοκαίρι του 2014, όταν οι ίδιοι τραμπούκοι του Μελισσανίδη πραγματοποίησαν δολοφονικές επιθέσεις απέναντι στους αγωνιζόμενους κατοίκους του Συντονιστικού Αγώνα κατοίκων ΝΦ-ΝΧ, οι οποίοι επιχείρησαν να συγκεντρωθούν στο κέντρο της περιοχής με σκοπό να εκφράσουν την αντίθεσή τους απέναντι στο υπο ψήφιση από τη Βουλή ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας και να διαδηλώσουν με σκοπό την υπεράσπιση της πόλης της Νέας Φιλαδέλφεις και του άλσους της, που βρίσκονταν υπό άμεση απειλή.
Εκτοτε και αφού η επιχείρηση φίμωσής τους δεν καρποφόρησε, οι τραμπούκοι του Μελισσανίδη έχουν επανέλθει τις τελευταίες μέρες με στόχο την επιβολή ενός κλίματος φόβου και τρομοκρατίας ώστε να κατασταλεί κάθε φωνή αντίστασης και επιχειρώντας να κάμψουν τους αγώνες που αναπτύσσονται από τα κάτω ενάντια στην καταστροφή του άλσους και την εμπορευματοποίηση της Ν. Φιλαδέλφειας.
Απέναντι σε αυτή την επιχείρηση της μαφίας, η Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα διοργάνωσε μέχρι σήμερα δύο δράσεις. Την Τρίτη 15/03 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων και μοτοπορεία στον ΟΠΑΠ, εταιρία συμφερόντων Μελισσανίδη. Δύο μέρες μετά, την Πέμπτη 16/3 εκατοντάδες διαδηλωτές, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της συνέλευσης και πραγματοποίησαν πορεία αλληλεγύης προς την κατάληψη Στρούγκα και αφού συγκεντρώθηκαν στον σταθμό ΗΣΑΠ Ανω Πατησίων επιχείρησαν να κατευθυνθούν προς την περιοχή. Η πορεία ανακόπηκε από τις δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες είχαν θέσει φραγμό στην οδό Χαλκίδος και απαγόρευσαν στον κόσμο της διαδήλωσης την πρόσβαση στη γειτονιά.
Την ίδια στιγμή βρισκόταν σε εξέλιξη αντισυγκέντρωση των οπαδών του Μελισσανίδη, οι οποίοι αφού συγκεντρώθηκαν έξω από το χώρο της Στρούγκας και την κεντρική πλατεία της περιοχής, περιπολούσαν στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας, συνδράμοντας τα ΜΑΤ στην απαγόρευση της διαδήλωσης. Τη συγκεκριμένη μέρα φάνηκε καθαρά ποια είναι τα δυο στρατόπεδα: από τη μια ο κόσμος του αγώνα και της αλληλεγγύης, από την άλλη ο κόσμος του κράτους και του κεφαλαίου που θέλει να επιβάλει στην περιοχή ένα καθεστώς πολιτικού-κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ, ένα καθεστώς όπου απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, οι κινητοποιήσεις , οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες. Η κυβέρνηση του Σύριζα προχώρησε ένα βήμα ακόμα στην καταστολή παραδίδοντας τη Νέα Φιλαδέλφεια στα τάγματα εφόδου του Μελισσανίδη και μετατρέποντάς τη σε τσιφλίκι. Οι εκκενώσεις καταλήψεων και οι επιθέσεις των μπάτσων σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, η επιβολή της γενικευμένης εξαθλίωσης, η επιχείρηση κοινωνικού εκφασισμού και η προσπάθεια αποικιοποίησης του δημόσιου χώρου από τις εμπροσθοφυλακές του κράτους και του κεφαλαίου είναι τμήματα μίας ενιαίας επίθεσης.
Η επίθεση στην «Στρούγκα» δεν μπορεί να ειδωθεί απλώς ως μέρος της τρομοκράτησης για την άνευ όρων εκχώρηση του γηπέδου, του φιλέτου γης και του άλσους στον Μελισσανίδη και στη μετατροπή της Νέας Φιλαδέλφειας σε χώρο ελεγχόμενο από τον ιδιωτικό στρατό του εφοπλιστή. Είναι μια επίθεση του κεφαλαίου, του κράτους και των εμπροσθοφυλακών του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και απέναντι σε όσους επιμένουν να κρατάνε ζωντανό το όραμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης του αύριο. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Κάθε χώρος αγώνα και κάθε συλλογικότητα του κινήματος βρίσκονται μπροστά στην απειλή της παράδοσης μίας μεγάλης περιοχής σε μία δράκα οργανωμένων οπαδών που αντικειμενικά λειτουργούν ταυτόχρονα ως ιδιωτικός στρατός και ως παρακρατικά ενεργούμενα. Κάθε κοινωνική, ταξική και πολιτική συλλογικοποίηση βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της παράδοσης της γειτονιάς της Νέας Φιλαδέλφειας σε ένα καθεστώς όπου ολιγομελείς ομάδες του κεφαλαίου θα επιβάλλονται βίαια υπαγορεύοντας τους όρους τους σε χιλιάδες.
Από την αποτελεσματική υπεράσπιση της γειτονιάς και των κοινωνικών της δομών, κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να υπάρχει σε κάθε γειτονιά και σε κάθε κοινωνικό χώρο, χωρίς να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από επίδοξους τσιφλικάδες και παρακρατικούς. Κρίνεται η δυνατότητα του κινήματος να δημιουργεί δομές κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, κρίνεται η δυνατότητα σύμπηξης πλατιών κοινωνικών συμμαχιών, κρίνεται εν τέλει η ικανότητά του να δρα επαναστατικά.
Τρίτη 4/4, 18.00 Προπύλαια
Συγκέντρωση – Μοτοπορεία
Σάββατο 8/4, 19.00 Πολυτεχνείο, κτ.Γκίνη
Ανοιχτή Συζήτηση: Για τον αγώνα ενάντια στην επιχείρηση επιβολής πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάιντ στη Νέα Φιλαδέλφεια
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ
αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες, στέκια, καταλήψεις, πολιτικές ομάδες
Ανοιχτή Συζήτηση: “Για τον αγώνα ενάντια στην επιχείρηση επιβολής πολιτικού, κοινωνικού και ταξικού απαρτχάϊντ στη Νέα Φιλαδέλφεια” Σάββατο 8/4_19.00 | Πολυτεχνείο [κτ.Γκίνη]
αναρχικοί-αναρχικές, κομμουνιστές-κομμουνίστριες, σύντροφοι-συντρόφισσες, στέκια, καταλήψεις πολιτικές ομάδες
Η Φωτογραφία είναι από την επιστροφή της πορείας στον σταθμό ΗΣΑΠ Ανω ΠατησίωνΑπό τον φραγμό των μπάτσων στο τέλος της οδού Χαλκίδος
Χθες, Πέμπτη 16 Μάρτη του 2017, ο κόσμος του αγώνα και της αντίστασης ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Στρούγκα και αφού συγκεντρώθηκε στον σταθμό ΗΣΑΠ Ανω Πατησίων, συγκροτημένα, με παλμό και μαχητικότητα, κινήθηκε προς τη Νέα Φιλαδέλφεια, για να φτάσει στον προορισμό της διαδήλωσης, που ήταν η «Στρούγκα». Στο τέλος της οδού Χαλκίδος, κλούβα των ΜΑΤ έθεσε φραγμό, απαγορεύοντας στην πορεία, όχι μόνο να φτάσει στον προορισμό της, αλλά ούτε καν να εισέλθει στο δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας.
Η πορεία είχε ως σκοπό να σπάσει ο τρόμος και ο φόβος που επιβάλλουν οι εμπροσθοφυλακές του Μελισσανίδη στην περιοχή, καθώς και να ανακτηθεί η δομή του κινήματος, στην οποία οι τραμπούκοι -με την ανοχή και την προστασία του αστυνομικού μηχανισμού, δημοτικών παρατάξεων, κονδυλοφόρων των τοπικών μέσων “ενημέρωσης” και όλου του συρφετού των υπηρετών του νόμου της μαφίας- απαγορεύουν την πρόσβαση. Αν πίσω από δημοτικές παρατάξεις και κάθε είδους «δημοσιογράφους» μπορεί κανείς να δει το «μεγάλο αφεντικό» και τη μαφία του, πίσω από τον αστυνομικό μηχανισμό υπάρχει η κυβέρνηση. Αυτή διοικεί το κράτος, αυτή δίνει τις εντολές.
Με τη χθεσινή απαγόρευση της πορείας στη Νέα Φιλαδέλφεια από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και την παράλληλη συνεργασία της αστυνομίας με τους τραμπούκους του Μελισσανίδη, οι οποίοι όχι μόνο πραγματοποίησαν αντισυγκέντρωση αλλά επιχείρησαν να επιτεθούν και στο σώμα της πορείας κατεβαίνοντας ανενόχλητοι την οδό Δεκελείας, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά πως οι προστάτες των επιχειρηματικών συμφερόντων Μελισσανίδη γνωρίζουν πολύ καλά πως το επενδυτικό σχέδιο της “Δικέφαλος 1924” δεν έχει καμιά κοινωνική νομιμοποίηση από το λαό της Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας. Γι΄αυτό δε διστάζουν να κουρελιάσουν τη δική τους αστική νομιμότητα, απαγορεύοντας τα κατοχυρωμένα από το δικό τους αστικό σύνταγμα δικαιώματα του εκφράζεσθαι και του συνέρχεσθαι. Κι όμως, εδώ και τρία χρόνια όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στη γειτονιά μας, προκειμένου να ευοδωθούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα Μελισσανίδη, αλλά δυναμώνουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα μας.
Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο και έχει μεγάλη σημασία μετά και τα χθεσινά γεγονότα, όχι μόνο για τον δικό μας αγώνα αλλά γενικότερα για το ανταγωνιστικό κίνημα, είναι πως τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της μαφίας τα τελευταία τρία χρόνια στην περιοχή μας δεν καταφέρονται μόνο στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους της περιοχής και στους αγωνιζόμενους κατοίκους της που διαφωνούν με το καταστροφικό σχέδιο της «Δικέφαλος 1924 ΑΕ», αλλά σε όλους όσοι αντιστέκονται στην προσπάθεια να μετατραπούν οι γειτονιές μας σε μοντέρνες φυλακές και σε αυλές των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Εχουμε ξαναπεί πως “το πείραμα της Νέας Φιλαδέλφειας δεν είναι διαφορετικό από αυτό που επιχειρείται στο Βόλο, στον Πειραιά, στα Εξάρχεια και σε όποια άλλη γειτονιά επιχειρεί να απλώσει τα χέρια της η μαφία. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η επαμφοτερίζουσα στάση, οι πολιτικές των ίσων αποστάσεων, οι μεσοβέζικες διαμεσολαβήσεις λειτουργούν υπέρ του αντιπάλου”. Σήμερα θα προσθέσουμε πως την ευθύνη για το γεγονός ότι ο αγώνας ενάντια στις εμπροσθοφυλακές του κεφαλαίου είναι τόσομακροχρόνιος την έχουν όσοι κατά καιρούς τους πρόσφεραν και συνεχίζουν να τους προσφέρουν ειρήνη. Και ο νοών νοείτω…
Από την άνοιξη του 2014, ο αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος Στρούγκα, αναλαμβάνοντας αρχικά πρωτοβουλίες με τη δράση του (εφημερίδα «Χαμπέρι», εκδήλωση-συζήτηση για το άλσος, Πρωτοβουλία Κατοίκων για ανοιζτή συζήτηση στο Πνευματικό Κέντρο) και στη συνέχεια συμμετέχοντας στο Συντονιστικό Κατοίκων Ν.Φ. – Ν.Χ. και Γύρω Περιοχών, δίνει τον σημαντικότερο αγώνα που έχει δώσει στα οχτώ χρόνια λειτουργίας του. Ο αγώνας ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στον κατακερματισμό του Αλσους από τον μεγαλοκαπιταλιστή Μελισσανίδη, που έχει στο πλευρό του κυβερνήσεις, κόμματα, ένα ολόκληρο σύστημα είναι άνισος, όμως η Ιστορία δείχνει πως ο δυνατός δεν νικάει, όταν αυτοί που έχουν το δίκιο επιμένουν να αγωνίζονται.
Μέχρι πριν από τρία χρόνια, ελάχιστοι γνώριζαν τον αγώνα μας. Σήμερα έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της περιοχής μας. Ανακοινώσεις αλληλεγγύης έρχονται από όλη την Ελλάδα. Κι εμείς είμαστε εδώ, όρθιες και όρθιοι, κρατώντας ψηλά τη σημαία του αγώνα, παρά τις απειλές κατά της ζωής μας, τη μούγκα του αστικού Τύπου, τις στοχοποιήσεις προσώπων, τις τραμπούκικες επιθέσεις, τη διάλυση και απαγόρευση συγκεντρώσεων, τις αντισυγκεντρώσεις των μαφιόζων, τα δολοφονικά πογκρόμ και τα ανοιγμένα κεφάλια.
Καλούμε το λαό της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας να συνεχίσει να στέκεται πλάι σε όσους αγωνίζονται για την υπεράσπιση της πόλης και του άλσους και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Να μην ανεχτεί την επιβολή του νόμου της μαφίας στην περιοχή, να αντιληφθεί τη δύναμή του. Να συνεχίσει τις αγωνιστικές παραδόσεις των περιοχών μας.
Από τη μεριά μας βροντοφωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά: Δε λυγίζουμε, δεν σταματάμε τον αγώνα. Μαζί με όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις της πόλης και τις συλλογικότητες του κινήματος θα δώσουμε κι αυτή τη φορά τον αγώνα της υπεράσπισης της πόλης και του άλσους, στα χνάρια του μεγάλου αγώνα του 2014, χτίζοντας ένα ευρύ ενωτικό μέτωπο πάλης ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα του Μελισσανίδη. Και θα νικήσουμε!
Επόμενη συζήτηση της ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα, Κυριακή 19/03, 19.00, Πολυτεχνείο, κτίριο Γκίνη
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕ ΣΩΘΗΚΕ ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Κατάληψη Στρούγκα
Αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος στη Νέα Φιλαδέλφεια
Από το 2002, κάτοικοι και αγωνιστές/στριες των περιοχών μας, δίνουν μάχες ενάντια στην περίφραξη και την εμπορευματοποίηση του λόφου του Φιλοπάππου. Κράτος και αφεντικά, εφευρίσκοντας διάφορα νομικά πατήματα – όπως την ανακήρυξη του λόφου ως “οργανωμένου αρχαιολογικού χώρου”- επιχείρησαν να τοποθετήσουν κάγκελα και φυλάκια ώστε να αποτρέψουν την ελεύθερη πρόσβαση των περίοικων και περιπατητών στο λόφο. Αυτό ήταν ένα μόνο βήμα για να προχωρήσουν προς την εμπορευματοποίηση ενός ακόμα ελεύθερου χώρου, όπου έχοντας τον πλήρη έλεγχό του να μπορέσουν να τον εκμεταλλευτούν, ώστε να αποκομίσουν περισσότερα κέρδη. Ένα βήμα που ανακόπηκε από τη μαχητική και δυναμική στάση όλων όσων πίστεψαν και πιστεύουν πως οι γειτονιές ανήκουν στους κατοίκους και όχι στις επιχειρήσεις και στο κράτος.
Το γνωρίζαμε τότε, και ήρθε και η πραγματικότητα να το επιβεβαιώσει, πως τα σχέδια των από τα πάνω, για τον έλεγχο και την εμπορική εκμετάλλευση της περιοχής, μπορεί να ανακόπηκαν, αλλά μόνο προσωρινά. Ούτως ή άλλως η υπεράσπιση των γειτονιών μας και η διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων ζωής αποτελεί ένα συνεχές διακύβευμα, όσο οι λίγοι εκμεταλλεύονται και καταπιέζουν τους πολλούς, όσο δεν ανατρέπεται το υπάρχον πολιτικό- οικονομικό σύστημα.
Υπόθεση “Διόνυσος”
Ο Ε.Ο.Τ. έχτισε το εστιατόριο “Διόνυσος”, υφαρπάζοντας 5 στρέμματα του λόφου, από τα 13 που είχαν χαρακτηριστεί ως “άλσος και πλατεία” και τυπικά ήταν στη δικαιοδοσία του δήμου Αθηναίων. Εκμεταλλευόμενος τα γραφειοκρατικά κενά ( ο δήμος, από το 1958, δεν προχωρά στο να ολοκληρώσει τη μεταγραφή των 13 στρεμμάτων στην περιουσία του) στήνει την επιχείρηση του Διονύσου, την οποία αργότερα νοικιάζει στην ιδιωτική εταιρία Ζόναρς, η οποία με τη σειρά της καταπατά ακόμα 600 τετραγωνικά. Σήμερα, αυτό που επιχειρείται είναι να περάσουν αυτά τα 13 στρέμματα στο υπερταμείο (ΤΑΙΠΕΔ) ώστε να μπορέσουν να ξεπουληθούν.
Η ιδιωτικοποίηση των ελεύθερων χώρων και η εμπορική εκμετάλλευσή τους, η μετατροπή γειτονιών, χωριών και πόλεων σε κάτεργα-φυλακές για τους κατοίκους τους – που τον πλήρη έλεγχο θα το κατέχουν διάφορα λογής αφεντικά που θα ξεδιπλώνουν τους σχεδιασμούς τους παράλληλα με τους σχεδιασμούς του κράτους για την πλήρη υποταγή των από τα κάτω- αποτελούν μία μόνο από τις εκφράσεις της ολομέτωπης επίθεσης που έχουν εξαπολύσει οι κυρίαρχοι στην κοινωνία.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση να ορθώσουμε τις αντιστάσεις μας και να μην αφήσουμε κανένα πεδίο και σε κανέναν να ξεδιπλώσει τους βάρβαρους και αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για ζωή, γη και ελευθερία και οικοδομούμε έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης.
