Η μουσική μέσα απ’ τα μάτια μας…
Η κυρίαρχη αισθητική της σύγχρονης «κουλτούρας» θέλει τη μουσική ξεκομμένη απ’ την πραγματική ζωή, τα προβλήματα, την εκμετάλλευση, αλλά και τους αγώνες για την ανατροπή. Στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες αυτό γίνεται ακόμα πιο εμφανές καθώς συστηματικά επιβάλλεται ένα πρότυπο γκλαμουριάς και δήθεν ευζωίας με τον καλλιτέχνη πάνω και έξω απ’ την υπόλοιπη κοινωνία με σκοπό την εδραίωση του κοινωνικού ελέγχου και την ιδεολογική αποχαύνωση.
Η μουσική, όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς, δεν είναι εμπόρευμα, δεν έχει σκοπό το κέρδος και σίγουρα δεν έχει στόχο τη διαιώνιση της καπιταλιστικής κοινωνίας και του τρόπου ζωής που αυτή επιβάλλει. Εκφράζει τα προβλήματα, τις ανησυχίες και τα όνειρα των εργαζόμενων, των ανέργων, των μαθητών, των φοιτητών, των κοινωνικά ή ταξικά καταπιεσμένων, συλλογικά. Ανάμεσα σ’ άλλα, προσπαθεί να δημιουργήσει και να εκφράσει, να προβληματίσει και να αφυπνίσει, να αποτελέσει μέρος των κοινωνικών και ταξικών αγώνων της εποχής μας. Να αποτελέσει ένα ακόμα πεδίο δημιουργίας και αντίστασης των από τα κάτω.
Πώς δημιουργήθηκε το studio
Οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, ιστορικά, είχαν πάντα στενή σχέση με αυτοοργανωμένα εγχειρήματα τόσο στη μουσική,όσο και στις άλλες τέχνες. Διαχρονικά, θεατρικές ομάδες, κολλεκτίβες, συγκροτήματα, μεμονωμένοι καλλιτέχνες έχουν εκφραστεί από τις υποδομές του κινήματος.
Κάπως έτσι κι έχοντας στο μυαλό μας όλα τα παραπάνω, κάποιος κόσμος μέσα απ’ τη συνέλευση της Στρούγκας, αξιοποιώντας έναν απ’ τους τελευταίους αχρησιμοποίητους χώρους μέσα στην κατάληψη, φτάνουμε σήμερα στην έναρξη λειτουργίας του studio.
Μετά από 4 χρόνια εργασιών, άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο εντατικά, με μικρότερα ή μεγαλύτερα διαλείμματα -μιας και ό,τι έγινε έπρεπε να γίνει παράλληλα με όλα τα υπόλοιπα και στον ελεύθερο χρόνο όσων δούλεψαν για τη δημιουργία του χώρου- και μετά από αρκετές αστοχίες υλικών, ώρες διαβάσματος και συζητήσεων περί ηχητικής, ακουστικής και ηχομόνωσης, το μόνο που έμενε ήταν να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά και το ένα υλικό να ταιριάξει με τ’ άλλο. Με πολλές ώρες προσωπικής εργασίας και κόστους που έπρεπε να καλυφθεί είτε από τις τσέπες όσων θέλησαν και μπορούσαν να ενισχύσουν οικονομικά την προσπάθεια (μακριά από λογικές χορηγών), είτε από εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης, φτάνουμε στον Δεκέμβρη του 2015, που σηματοδοτεί χρονικά την έναρξη λειτουργίας του studio.
Τι είναι το studio
Το αυτοδιαχειριζόμενο μουσικό studio της κατάληψης είναι ένας νέος χώρος, χωρίς αντίτιμο φυσικά, ανοιχτός για όλους όσους θέτουν τον εαυτό τους, συλλογικά και ατομικά, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της μουσικής, για όλους όσους θεωρούν πως η μουσική δεν ανήκει σε καμιά δισκογραφική εταιρία και δεν πρέπει να εξαρτάται από κανέναν ιδιοκτήτη studio. Από μαθητικές μπάντες που ξεκινούν διασκευάζοντας τα αγαπημένα τους κομμάτια, μέχρι πιο ώριμες μουσικά προσπάθειες από μπάντες που γράφουν και θέλουν να ηχογραφήσουν τη μουσική τους.
Καθαρά λόγω υλικοτεχνικής υποδομής, ξεκινάμε τη λειτουργία του ως προβάδικο, χωρίς να υπάρχει –αρχικά τουλάχιστον- η δυνατότητα ηχογραφήσεων, με την προοπτική κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν υπάρξουν τα κατάλληλα μέσα, να μπορούμε να ηχογραφήσουμε κιόλας.
Ως ομάδα που πήρε την απόφαση μιας συνέλευσης του χώρου πριν χρόνια και την έκανε πραγματικότητα, επιδιώκουμε το studio να γεμίσει με μπάντες που αγαπούν αυτό που κάνουν, με ανθρώπους όλων των ηλικιών, πιτσιρικάδες ή μεσήλικες, που παίζουν όλα τα είδη μουσικής, από hiphop και punk μέχρι ρεμπέτικα και λαϊκά, να γεμίσει νότες, ριφάκια, μπάσα και διπεταλιές. Θέλουμε ο μέχρι πρότινος άδειος κι αναξιοποίητος χώρος να γεμίσει με ανθρώπους που θα έχουν όρεξη να παίξουν και που, μαζί με μας, θα τον οικειοποιηθούν, θα τον τρέξουν, θα τον ζωντανέψουν και θα τον κρατήσουν ζωντανό. Να μετατρέψουμε το studio σε ένα χώρο αντίστασης, δημιουργίας, ζωντάνιας κι έκφρασης.
Δεκέμβρης 2015