28 ΜΑΡΤΗ 2009
Το Μάρτη του 2009, με νωπές τις μνήμες του Δεκέμβρη, που άφησαν τα σημάδια τους σε όλους όσους έζησαν εκείνα τα γεγονότα, νέοι άνθρωποι της περιοχής, δραστηριοποιημένοι κοινωνικά και πολιτικά στις γειτονιές της Νέας Φιλαδέλφειας, άνθρωποι με όνειρα για ένα καλύτερο αύριο, με όρεξη για δράση, καταλαμβάνουμε το εγκαταλελειμμένο κτίριο της παλιάς ταβέρνας «Στρούγκα». Αποφασισμένοι να κάνουμε το άδειο και ερειπωμένο κτίριο της λεωφόρου Δεκελείας να μη δείχνει ποτέ ξανά ίδιο, καθαρίσαμε τους τόνους από μπάζα, ξηλώσαμε την εικόνα εγκατάλειψης από τους τοίχους του και χτίσαμε από την αρχή ένα νέο χώρο. Γνωρίζαμε από την αρχή ότι δε θα ήταν εύκολο, όμως μετά από εκατοντάδες ώρες καθημερινής επίπονης δουλειάς καταφέραμε, στη θέση του πρώην σκουπιδότοπου, να χτίσουμε ένα χώρο ελεύθερο, ανοιχτό και ζωντανό. Από εκείνη τη στιγμή, η καθημερινότητα, η εικόνα και ο χαρακτήρας ολόκληρης της γειτονιάς δε θα ήταν ποτέ ξανά ίδια.

ΑΠΡΙΛΗΣ 2016
Εφτά χρόνια μετά, η Στρούγκα, σε πείσμα πολλών, συνεχίζει απρόσκοπτα τη λειτουργία της. Από το Μάρτη του 2009 μέχρι σήμερα, γείτονες, φίλοι, σύντροφοι, γνωστοί και άγνωστοι, συναντιόμαστε στο χώρο της κάθε Τρίτη στις 21:00, συζητάμε ζητήματα πολιτικής επικαιρότητας, τοπικού ή μη ενδιαφέροντος, οργανώνουμε τη δράση και την παρέμβασή μας στη γειτονιά. Προτείνουμε, συζητάμε, συνδιαμορφώνουμε και αποφασίζουμε για όσα συμβαίνουν καθημερινά στο χώρο.
Θεατρικές παραστάσεις, παιδικά εργαστήρια, κινηματογραφικές προβολές, συναυλίες και πάρτι, πολιτικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος συζητήσεις είναι μόνο μερικές από τις δραστηριότητες που γίνονται τα τελευταία εφτά χρόνια (και θα εξακολουθήσουν να γίνονται) στον πάντα φιλόξενο χώρο της Στρούγκας.

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ!

Οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, ιστορικά, είχαν πάντα στενή σχέση με συλλογικά εγχειρήματα, τόσο στη μουσική όσο και στις άλλες τέχνες. Διαχρονικά, θεατρικές ομάδες, κολλεκτίβες, συγκροτήματα, μεμονωμένοι καλλιτέχνες έχουν εκφραστεί σε τέτοιες δομές.
Έτσι, κάποιοι από τη συνέλευση της Στρούγκας, αξιοποιώντας έναν απ’ τους τελευταίους αχρησιμοποίητους χώρους της, ξεκινούν τη δημιουργία ενός μουσικού στούντιο. Το εγχείρημα φάνταζε τρομερά δύσκολο, όμως με επιμονή και υπομονή, μετά από 4 χρόνια εργασιών, άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο εντατικών, με μικρότερα ή μεγαλύτερα διαλείμματα -μιας και ό,τι έγινε έπρεπε να γίνει παράλληλα με όλα τα υπόλοιπα και στον ελεύθερο χρόνο όσων δούλεψαν για τη δημιουργία του χώρου- και μετά από αρκετές αστοχίες υλικών, ώρες διαβάσματος και συζητήσεων περί ηχητικής, ακουστικής και ηχομόνωσης, με πολλές ώρες προσωπικής εργασίας και με κόστος που έπρεπε να καλυφθεί είτε από τις τσέπες όσων θέλησαν και μπορούσαν να ενισχύσουν οικονομικά την προσπάθεια (μακριά από λογικές χορηγών), είτε από εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης, η Στρούγκα παραδίδει στη νεολαία της πόλης ένα στούντιο έτοιμο να φιλοξενήσει τις καλλιτεχνικές αγωνίες πολλών.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Τα τελευταία εφτά χρόνια πολλά έχουν αλλάξει. Τα μνημόνια ψηφίζονται το ένα μετά το άλλο, τα μεροκάματα και οι μισθοί έχουν φτάσει στον πάτο, οι εργασιακές σχέσεις αποσαθρώθηκαν. Οι κυβερνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη, οι φτωχοί εξακολουθούν να γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι.
Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι η ανάγκη να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Όσο το περιβάλλον που ζούμε γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτικό τόσο η ανάγκη για συλλογικοποίηση, αυτοοργάνωση και αντίσταση «από τα κάτω» γίνεται πιο επίκαιρη. Η ανάγκη για χώρους σε κάθε γειτονιά, που θα γεμίζουν με ανθρώπους που βλέπουν ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, παραμένει επιτακτική, περισσότερο ίσως από το 2009. Σ’ αυτό το κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον, χώροι όπως η Στρούγκα, καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, μετερίζια αντίστασης των από τα κάτω, παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο ως χώροι όπου συναντιούνται άνθρωποι διαφορετικών αντιλήψεων, διαφορετικών πολιτικών καταβολών, που έχουν όμως ένα κοινό: την αντίληψη ότι αυτό που ζούμε σήμερα πρέπει ν’ αλλάξει. Κόσμος ετερόκλητος συναντιέται, συζητά και δρα, προτάσσει διαφορετικές αξίες, στις οποίες δεν κυριαρχούν οι εμπορευματικές σχέσεις (σινεμά, θέατρο, συναυλίες, χωρίς αντίτιμο).

ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ.
Όλη αυτή η πρωτοβουλιακή δράση, δε θα μπορούσε παρά να δημιουργήσει συγκρούσεις. Χώροι όπως η Στρούγκα, που ζουν, σκέφτονται και δρουν με τρόπο διαφορετικό απ’ τον κυρίαρχο, αλλά και ενάντια σ’ αυτόν, είναι λογικό αργά ή γρήγορα να δεχτούν την επίθεσή του. Όπως έχει γίνει σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν (Βίλλα Αμαλία, Σκαραμαγκά, Βίλλα Ζωγράφου, Λέλας Καραγιάννη, Κένταυρος, Βανκούβερ Απαρτμάν, Αντιβίωση, Ορφανοτροφείο, Θέατρο Εμπρός κ.α.), άλλοτε επιτυχημένα κι άλλοτε όχι, το κράτος προσπαθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ενσωματώσει ή να καταστείλει καταλήψεις κι ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Δε θα μπορούσε λοιπόν η Στρούγκα να μη δεχτεί επίθεση από το Δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας.
Το Δεκέμβρη του 2014, μπήκε για πρώτη φορά στον οικονομικό προϋπολογισμό του Δήμου για το 2015 και ψηφίστηκε η κατεδάφιση του χώρου. Παράλληλα, ο “αριστερός” δήμαρχος Άρης Βασιλόπουλος κάλεσε τις συλλογικότητες της Στρούγκας και της χωροταξικά γειτονικής Λαϊκής Συνέλευσης (η οποία και πήγε) σε “ραντεβού” στο δημαρχείο, για να συζητήσουμε το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης σε κάποιο κτίριο που θα μας παραχωρούσε. Η απάντησή μας ήταν πως όποτε έχουμε κάτι να πούμε, το κάνουμε δημόσια, απευθυνόμενοι στους κατοίκους της Νέας Φιλαδέλφειας και όχι σε κλειστές συναντήσεις σε γραφεία δημάρχων. Ταυτόχρονα, η δημοτική αρχή ανέθεσε σε μηχανικούς την εκπόνηση στατικής, γεωτεχνικής και ηλεκτρομηχανολογικής μελέτης, για την ανέγερση ΚΑΠΗ (;), στη θέση της Στρούγκας, τις οποίες και πλήρωσε πριν από μερικές εβδομάδες (23.500€).
Η επίσημη αιτιολόγηση του Δήμου για την επαπειλούμενη κατεδάφιση της Στρούγκας, είναι ότι θέλει να χτίσει στη θέση της ΚΑΠΗ. Για να δει όμως κανείς τις πραγματικές προθέσεις του για το χώρο, αρκεί να διαβάσει τις δηλώσεις του δημάρχου σε δημοτικό συμβούλιο του Νοέμβρη: “…Να φτιαχτεί ένα όμορφο και μεγάλο κτίριο, που θα αυξήσει τους δημοτικούς χώρους, αλλά και τη δυνατότητα του δήμου να στεγάσει μία σειρά δραστηριοτήτων”.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς εννοεί όταν μιλά για “μια σειρά δραστηριοτήτων”. Γνωρίζοντας όμως τη δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε με ευκολία να καταλάβουμε ότι το ΚΑΠΗ σύντομα θα πάει περίπατο. Και δε θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Αν παρατηρήσει κανείς πώς έχει εξελιχθεί την τελευταία πενταετία η πόλη, θα δει μια ξεκάθαρη κατεύθυνση. Η αμιγής κατοικία και οι ήπιες χρήσεις εξαφανίζονται όλο και περισσότερο απ’ το χάρτη της περιοχής και στη θέση τους μπαίνουν μπαρ και καφετέριες, μετατρέποντας τη γειτονιά μας σε μια αχανή μαγαζούπολη, που κοντεύει να καταντήσει Γκάζι.
Δεν πρέπει κανείς να αμφιβάλλει, ότι ένα οικόπεδο-φιλέτο, όπως αυτό της Στρούγκας, ταιριάζει ταμάμ στα σχέδιά τους για πλήρη μετατροπή της Ν. Φιλαδέλφειας σε ένα τεράστιο διασκεδαστήριο φτηνής κουλτούρας. Δεν πρέπει κανείς να αμφιβάλλει, ότι η Στρούγκα, ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος, αποτελεί ένα αγκάθι σ’ αυτά τα σχέδια.
Οι κινήσεις του Δήμου για κατεδάφιση του χώρου, στο πλαίσιο που περιγράψαμε παραπάνω, είναι επιθετικές, είναι αντικοινωνικές και μόνο ως τέτοιες θα αντιμετωπιστούν. Δε θα τους αφήσουμε να επεκτείνουν κι άλλο τη μαγαζούπολη που έχουν φτιάξει και τόσο τους αρέσει. Θα σταθούμε απέναντί τους, σε οποιαδήποτε προσπάθεια κατεδάφισης του χώρου και μετατροπής του σε ένα ακόμα δημοτικό κτίριο προς εκμετάλλευση, όπως σταθήκαμε απέναντι και στα σχέδια άλωσης του Αλσους μας και μετατροπής του σε «Μόντε Κάρλο» του Μελισσανίδη
Θα υπερασπιστούμε τη Στρούγκα ως το μόνο ζωντανό, ενεργό χώρο στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Κατεβάστε το κείμενο σε μορφή pdf, εδώ.