Από το σύντροφο Χρήστο Τσιγαρίδα πήραμε το παρακάτω μήνυμα:
Η «Στρούγκα» είναι όλοι εμείς
Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα επιτίθενται και πάλι στη «Στρούγκα» και στους αγωνιστές που δραστηριοποιούνται σ’ αυτόν τον χώρο-ανάσα ελευθερίας.
Η δράση της «Στρούγκας» είναι καρφί στο μάτι πολλών. Οσο για τα συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα, η «Στρούγκα» είναι που ξεσκέπασε το σχέδιο για την άλωση του Αλσους, που ο Μελισσανίδης θέλει να κάνει «Μόντε Κάρλο». Κατά συνέπεια, οι επιθέσεις που ξεκίνησαν το 2014 και επαναλαμβάνονται σήμερα, αποτελούν τίτλο τιμής για τη «Στρούγκα». Οποιος αγωνίζεται αντιμετωπίζει επιθέσεις από τις δυνάμεις της αντίδρασης, κρατικές και μη.
Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε μοιρολατρικά αυτές τις επιθέσεις, σαν τους πρώτους χριστιανούς που προσεύχονταν περιμένοντας να τους φάνε τα λιοντάρια. Δεν ταιριάζει σ’ εμάς η μοιρολατρία και η παραίτηση.
Προσωπικά, έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τη «Στρούγκα». Μια σχέση που ξεκίνησε τότε που ήταν ένα ερείπιο και με φώναξαν οι σύντροφοι για να κοιτάξω, ως μηχανικός, τη στατική επάρκεια του κτιρίου. Εκτοτε, έχω συμμετάσχει σε δεκάδες εκδηλώσεις. Ως ομιλητής και ως ακροατής, πότε για τα δικαιώματα των πολιτικών κρατούμενων, πότε για αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση ή στο Μέτωπο POLISARIO της Δυτικής Σαχάρας, πότε για ζητήματα ψυχικής υγείας, πότε για την υπεράσπιση του άλσους ενάντια στα καταστροφικά σχέδια του Μελισσανίδη. Εστειλα τα εγγόνια μου σε παιδικά εργαστήρια τα πρωινά της Κυριακής, παρακολούθησα συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές προβολές. Γι’ αυτό και τον συγκεκριμένο χώρο τον αισθάνομαι σαν ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Ομως το ζήτημα δεν είναι προσωπικό. Είναι πολιτικό. Και τα ερωτήματα που μπαίνουν σε όλους μας είναι σαφή και απολύτως ευδιάκριτα.
– Θα επιτρέψουμε σε μια δράκα τραμπούκων να βανδαλίζει ένα χώρο ελευθερίας και να αποκλείει την πρόσβαση σ’ αυτόν;
– Θα επιτρέψουμε σ’ έναν καπιταλιστή να σπέρνει τον τρόμο σε μια ολόκληρη πόλη, θέλοντας να επιβάλει το σκασμό σε όποιον αποκαλύπτει τα καταστροφικά του σχέδια και αντιστέκεται σ’ αυτά;
Επειδή τρίτες σκέψεις δεν μπορούν να χωρέσουν, έχουμε καθήκον όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, να δώσουμε την απάντηση που αρμόζει σ’ ένα κίνημα αγώνα και αλληλεγγύης.
Οπως διάβασα, την ερχόμενη Πέμπτη (16 Μάρτη), καλείται πορεία από το σταθμό του ηλεκτρικού στα Ανω Πατήσια προς τη «Στρούγκα».
Να είμαστε όλοι και όλες εκεί!
YΓ. Φανατικός ποδοσφαιρόφιλος δεν υπήρξα. Συμπαθούσα, όμως, την ΑΕΚ. Και βρέθηκα κάποιες φορές στην εξέδρα για να την παρακολουθήσω και να τη χειροκροτήσω, σε νίκες και σε ήττες. Πίστευα πως ο κόσμος της είχε ένα διαφορετικό ήθος. Γι’ αυτό και μόνο θλίψη μου προξενεί η σιωπή (αν όχι η ευμενής στάση) αυτού του κόσμου μπροστά στα αίσχη των τραμπουκισμών και των βανδαλισμών που διαπράττονται στο όνομά του. O tempora o mores…
Χρήστος Τσιγαρίδας
9 Μάρτη 2017