Οκτώ μέρες καθιστική διαμαρτυρία κλείνουν σήμερα (Πέμπτη 27/11/2014) πάνω από 500 πρόσφυγες από την Συρία μπροστά στο ελληνικό κοινοβούλιο. Από τη Δευτέρα (24/11/2014) έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας. Ερχόμενοι από μια χώρα που καταστρέφεται από έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο ζητάνε το αυτονόητο: στέγη, τρόφιμα και έγραφα ώστε να μπορούν να ταξιδέψουν και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. για να βρουν δουλειά.

Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση, δίνουν κάθε χρόνο δισεκατομμύρια για τη φύλαξη των συνόρων τους, με αποτέλεσμα το θάνατο χιλιάδων μεταναστών κάθε χρόνο. Δε δίνουν, όμως, ούτε λεφτά, ούτε καν σημασία σε αυτούς τους ανθρώπους (ανάμεσα τους και γυναίκες και μικρά παιδιά) που ο πόλεμος τους πήρε τα πάντα: το σπίτι, την δουλειά, τις σπουδές, τα όνειρα τους, τα αγαπημένα τους πρόσωπα, το σύνολο της ζωής τους.

Αν και αναγνωρίζονται σχετικά γρήγορα ως πρόσφυγες, αυτό δεν τους δίνει κάτι ουσιαστικό. Με αυτά τα χαρτιά, μόνο ως τουρίστες και για τρεις μήνες το πολύ μπορούν να μείνουν σε άλλη χώρα της Ε.Ε.

Η κυβέρνηση το μόνο που τους δίνει είναι κυνικές συμβουλές του τύπου «να πάτε στο κέντρο να ψάξετε για τροφή» ή «να πάτε ως τουρίστες στην Ιταλία ή στην Γερμανία». Από την αντιπολίτευση και πιθανότατα μελλοντική «κυβέρνηση», το μόνο που πήραν ήταν η υπόσχεση της Ρένας Δούρου ότι θα απευθυνθεί στον αρχιεπίσκοπο Αθηνών (sic!).
Βοήθεια έρχεται μόνο από κάποιες Μ.Κ.Ο. και από κάποιους που απλώς δε δέχονται να υποφέρει ένας άνθρωπος μόνο και μόνο επειδή βρέθηκε στη δίνη του πολέμου.
Η καλοδεχούμενη από τα κάτω φιλανθρωπία όμως, δεν είναι από μόνη της λύση. Χρειάζεται μεγάλη κινηματική πίεση για να πάρουν οι πρόσφυγες αυτά που τους ανήκουν και που διεκδικούν οι ίδιοι με των αγώνα τους:

Πλήρη δικαιώματα για όλους! Εδώ και τώρα!