Ομορφη και ηλιόλουστη μέρα στο δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας, μέρα που ευνοεί μια πρώτη βουτιά στη θάλασσα θα μπορούσε κάποιος να πει. Μέρα χαλάρωσης και εξόδου, ίσως, για τους περισσότερους μετά το πέρας της εβδομάδας. «Κάποιοι» όμως δεν έχουν χρόνο να ξεκουραστούν καθώς ειδικότερα τώρα προ εκλογών αποφασίζουν επιτήδεια, ως υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και δήμαρχοι, να ταράξουν την 5ετή μουντή καθημερινότητά τους, κάνοντας κάθε είδους πολιτική προσέγγιση. Μη ανήκοντας σε αυτούς η παρέα μας, όπως και πολλές άλλες, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, ήμασταν καλεσμένοι σε ένα συνοικιακό μαγαζάκι για να ακούσουμε φίλους να παίζουν μουσική. Είναι δύσκολοι καιροί και προτιμήσαμε λοιπόν να μείνουμε εδώ, στην γειτονιά, καθώς θα ήταν και πιο φτηνά. Έτσι λοιπόν, διασχίζοντας την Δεκελείας φτάνουμε στο μαγαζί, έτσι όπως είχαμε υποσχεθεί στους φίλους μας πως θα είμαστε εκεί. Στην πόρτα, όμως, η ομορφιά και ο αυθορμητισμός της βραδιάς έπαψε να υπάρχει. Την θέση τους πήραν το συμφέρον και η καιροσκοπία, όταν με διακριτικό πάντα τρόπο «κάποιοι» με αυτοκόλλητα στα πολιτικά τους ρούχα, θέλησαν να φέρουν κάτι νέο στη γειτονιά με ένα αρκετά νέο και πρωτότυπο τρόπο – προσφέροντας ένα ποτό με αντάλλαγμα τα προσωπικά μας στοιχεία. Και τίθεται το εξής ερώτημα: εφόσον δεχτείς, αρκεί να πεις στον εαυτό σου ότι «Θα το δεχτώ, αλλά δεν τους ψηφίζω»; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα συνδέεται άρρηκτα και με το πολιτικό σύστημα που θέλουμε να εφαρμοστεί. Όχι, δεν αρκεί. Και πηγαίνοντας ένα βήμα πίσω, κατά πόσο η πολιτική σου συνείδηση θα εναντιωθεί της κερδοσκοπικής φωνάζοντας «όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω». Πίνοντας, λοιπόν, από το δικό μου πληρωμένο ποτό, πίνω στην υγειά αυτού του πολιτικού συστήματος. Στην υγειά αυτών που σε δύσκολους καιρούςνομίζουν πως η ψήφος εξαγοράζεται έτσι φτηνά, αυτών που έχουν υποσχεθεί στους δημότες. Σας έχω νέα: οι νέοι δεν πάνε απαραίτητα με το νέο, όπως γράφτηκε σε τοπική εφημερίδα με αφορμή εκείνο το βράδυ. Διαφωνώ καθέτως με τους ορίζοντες σας. Οι νέοι απεχθάνονται τα πολιτικά σας και πέραν αυτών οι τακτικές σας έχουν και αυτές πολυφορεθεί. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να σας χαρακτηρίσει κάποιος ως νέους είναι γιατί πράττετε σαν φοιτητικά παραταξιακά παράσιτα. Εσείς τα κομματόσκυλα, τα ποτά-σημειώσεις σας και εγώ φοιτητής που σας αρνούμαι. Για αλλού ξεκίνησα και αλλού κατέληξα. Άθελα μου έκανα βουτιά εκείνο το βράδυ στην πραγματικότητα και στο κενό πολιτικό σας σύστημα.

3.14