Το κράτος και η αστυνομία δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Σήμερα το πρωί, μετά από την ανακατάληψη της Villa Amalias, δυνάμεις των ΕΚΑΜ και των ΜΑΤ εισέβαλαν και πάλι στο Μεγάλο Σπίτι (αυτή τη φορά χωρίς εισαγγελέα) και συνέλαβαν τους 101 συντρόφους που επιχείρησαν την ανακατάληψη. Λίγο αργότερα, άλλοι 40 σύντροφοι προσήχθησαν από τα κεντρικά γραφεία της “Δημοκρατικής Αριστεράς” όπου έκαναν συμβολική κατάληψη αλληλεγγύης στη Villa Amalias. Τα γεγονότα βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη, όμως το κρατικό σχέδιο είναι σαφές, όπως σαφείς είναι και οι δικές μας προθέσεις. Γράφαμε πριν λίγες μέρες, αμέσως μετά την εισβολή της αστυνομίας στη Villa Amalias στις 20/12/2012:
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όξυνσης των κοινωνικών και ταξικών ανταγωνισμών με την επέλαση του κεφαλαίου να εξαναγκάζει χιλιάδες ανθρώπους να υφίστανται την πιο ακραία εκμετάλλευση. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που μόνο η αντίσταση και η αλληλεγγύη δίνει όραμα και ελπίδα στους φτωχούς και τους αποκλεισμένους αυτού του κόσμου.
Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι αποτελούν τα ζωντανά παραδείγματα του τι είναι ικανοί οι άνθρωποι να δημιουργήσουν με δομές αλληλεγγύης, ισότητας και συλλογικής ευθύνης χωρίς ιεραρχίες, έξω από την εμπορευματική λογική της οικονομίας της αγοράς. Δεν μας φαίνεται περίεργο όταν το κράτος επιλέγει να ανοίγει πολεμικά μέτωπα με τα πιο προωθημένα κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος, προκειμένου να τρομοκρατήσει τον κόσμο που αγωνίζεται και παράλληλα να στείλει μήνυμα και στην υπόλοιπη κοινωνία πως όποιος αντιστέκεται τσακίζεται.
Όμως ο κόσμος της ελευθερίας συσπειρώνεται, γνωρίζει, παρακολουθεί και ετοιμάζεται για την σύγκρουση με το κεφάλαιο και τον πολιτισμό της εξαθλίωσης, ακολουθώντας το δίκαιο δρόμο της ρήξης με το υπάρχον σάπιο σύστημα.
Ο πολιτισμός της αυτοοργάνωσης δεν καταστέλλεται γιατί ζει μέσα στις καρδιές και τις πράξεις μας. Ο κόσμος της ελευθερίας, η ίδια η κοινωνία, θα περάσει πάνω από το κράτος, το κεφάλαιο και τα τσιράκια της ακροδεξιάς, οι οποίοι δεν έχουν άλλη πίστωση χρόνου.
Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι: Είναι δίκαιοι. Μέχρι την ελευθερία!
Προφανώς, τίποτε δεν έχει αλλάξει για μας από εκείνη τη μέρα. Αναμφιβόλως, κύριοι, θα ξανασυναντηθούμε.