Είμαστε όμως εδώ για να διαταράξουμε την ησυχία σας και να σας σηκώσουμε από την ζέστη του καναπέ σας προς όφελος της διαλεκτικής και της επικοινωνίας για τις φλεγόμενες μέρες που ζήσαμε. Μην μας κλείνετε την πόρτα ούτε το στόμα. Έτσι κι αλλιώς η ιστορία απέδειξε περίτρανα ότι αργά ή γρήγορα τα παιδιά σας/μας/τουςθα βγουν στο δρόμο και θα επαναστατήσουν (στην χειρότερη θα μας πάρουν με τις πέτρες!)

Στις 5-12σκοτώθηκε ένας 15χρονοςαπό ειδικό φρουρό στην περιοχή των Εξαρχείων. Έκτοτε η Αθήνα φλέγετε κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τα μυαλά μας φλέγονται. Οι ψυχές μας βράζουν. Τι θα γίνει αύριο; Ως που θα πάει όλο αυτό; Η εξέγερση που ακολούθησε το γεγονός του τραγικού χαμού και έχει γενικότερο χαρακτήρα επανάστασης και διεκδίκησης στοιχειωδών (πλέον) δικαιωμάτων συνεχίζεται και πρέπει να συνεχίζεται!

Έτσι μας έφερε εδώ σ’ ετούτη την κατάληψη όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί πρέπει να πάψουμε να είμαστε θεατές σε ένα κωμικό θρίλερ που δεν διαλέξαμε ούτε το σενάριο ούτε την σκηνοθεσία. Ο αγώνας πλέων αντικατοπτρίζει ένα γενικότερο κλίμα αλλαγής. Βιώνουμε όλοι το ίδιο σκηνικό φθοράς απαξίωσης και εξαθλίωσης. Από την (από)κατάσταση της ανάπηρης παιδείας και των 700 ευρώ έως την δολοφονία και την ταπείνωση (από τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης ) του φίλου, γιου, συμμαθητή, φίλου, κλπ αλλά πάνω απ’ όλα 15χρονου Γρηγορόπουλου.

Για όλα αυτά είμαστε εδώ και θα είμαστε εδώ (ακόμη και εκτός πνευματικού κέντρου).