Ενάντια στις φασιστικές συγκεντρώσεις του μίσους από τους μαχαιροβγάλτες της χρυσαυγίτικης συμμορίας και του πολιτικού σκέλους τους, των εθνικοπερήφανων κρυφοναζιστών του ΛΑΟΣ.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες – Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος!
Καλούν:
-Πλ. Ομονοιας το Σαββάτο 5μμ:
ΟΛΜΕ, συνδικαλιστές, φοιτητικοί σύλλογοι, κοινότητες μεταναστών (πακιστανική, αφγανική), ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
-Πλ. Κάνιγγος το Σαββάτο 5μμ:
Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών για ενιαίο πολυμορφικό κίνημα.
Η ΠΕΚΟΠ, το σωματείο καθαριστριών στο οποίο είναι γραμματέας η Κωνσταντίνα Κούνεβα, έχοντας και τη στήριξη του δυναμικού κινήματος συμπαράστασης που δημιουργήθηκε αμέσως μετά τη δολοφονική επίθεση εις βάρος της, συνεχίζει τον αγώνα για την εκδίωξη του εργολάβου-δουλέμπορου (ΟΙΚΟΜΕΤ) και την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στην καθαριότητα, με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου.
Ήδη το κίνημα έχει φέρει σε δύσκολη θέση το δημόσιο, σε δύο μεγάλους χώρους εργασίας όπου μέχρι πρότινος αλώνιζαν ελεύθερα οι δουλέμποροι τύπου Οικονομάκη:
Τον ΗΣΑΠ και το ΑΠΘ (αριστοτέλειο πανεπιστήμιο θεσσαλονίκης).
Αυτή τη στιγμή, οι διαπραγματεύσεις της ΠΕΚΟΠ με το διευθύνοντα σύμβουλο του ΗΣΑΠ για το θέμα της εκδίωξης της ΟΙΚΟΜΕΤ, βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο.
Ο διευθύνων σύμβουλος του ΗΣΑΠ δήλωσε ότι θα υποβάλει πρόταση στο ΔΣ του ΗΣΑΠ για προκήρυξη διαγωνισμού μέσω ΑΣΕΠ για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού καθαριότητας, με μοριοδότηση των ήδη εργαζόμενων στην καθαριότητα ως υπάλληλοι της ΟΙΚΟΜΕΤ. Σε καμιά στιγμή της συζήτησης, όμως, δεν ακούστηκε από το στόμα του λέξη για καταγγελία της σύμβασης με την ΟΙΚΟΜΕΤ.
Όταν τέθηκε καθαρά και επιτακτικά το αίτημα να διώξει τον Οικονομάκη και την εταιρία του, επικαλέστηκε τις ανάγκες καθαριότητας των σταθμών και των συρμών του ΗΣΑΠ, στο μεσοδιάστημα μέχρι την ολοκλήρωση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, που μπορεί να πάρει χρόνο (βέβαια, το πόσο χρόνο θα πάρει είναι κυρίως θέμα πολιτικής βούλησης και όχι γραφειοκρατικό).
Οπως είναι εύκολα κατανοητό, η εμπλοκή αφορά το μεσοδιάστημα από την εκδίωξη του εργολάβου μέχρι την ολοκλήρωση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη από τον ΗΣΑΠ προσωπικού με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου. Γι’ αυτό το μεσοδιάστημα η μόνη λύση είναι η πρόσληψη προσωπικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (οχτάμηνες), «για την αντιμετώπιση απρόβλεπτων και επειγουσών αναγκών» (άρθρο 20 ν. 2190/94). Όμως αυτό το τελευταίο μπορεί να γίνει μόνο με πράξη του υπουργικού συμβουλίου. Άρα και η κυβέρνηση είναι στο στόχαστρο και ο αγώνας θα είναι σκληρός.
Όλη αυτή η διαδικασία (προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ, αρχικά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και στη συνέχεια με συμβάσεις αορίστου χρόνου), με την ισχύουσα σήμερα νομοθεσία, αποκλείει όσους μετανάστες δεν είναι από χώρες-μέλη της ΕΕ. Δηλαδή, για να μιλάμε με πραγματικά δεδομένα, αποκλείει όσους δεν κατάγονται από τις 12 νέες χώρες-μέλη της ΕΕ.
Το ρατσιστικό πλέγμα που έχει δημιουργήσει το ελληνικό κράτος, με την επίκληση «εθνικών λόγων», απαγορεύει στους μη κοινοτικούς να προσλαμβάνονται από το δημόσιο και από επιχειρήσεις που ελέγχει το δημόσιο, την ίδια ώρα που τους επιτρέπει να εργάζονται στους ίδιους «εθνικά ευαίσθητους» χώρους ως υπάλληλοι των εργολάβων-δουλέμπορων. Είναι ένα βαθιά αντι-εργατικό και ταυτόχρονα ρατσιστικό πλέγμα που πρέπει να αγωνιστούμε για να καταργηθεί και το σημείο που έχει φτάσει ο αγώνας του κινήματος αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα βοηθά για να αναδειχτεί αυτός ο στόχος και να γίνει στόχος του κινήματος:
-Έξω τώρα οι δουλέμποροι – Λουκέτο τώρα στις μαφιόζικες επιχειρήσεις τους.
-Άμεση πρόσληψη των αγωνιζομένων καθαριστριών.
-Κατάργηση τώρα των ρατσιστικών, αντιεργατικών νόμων.
Τίποτα δεν τελείωσε. Θα μας βρουν μπροστά τους!
Συγκέντρωση στο πάρκο Ναυαρίνου και Ζωοδόχου πηγής στις 6.00 το απόγευμα.
Απόπειρα μαζικής δολοφονίας:
«Άγνωστος» έριξε προχθές τη νύχτα χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια, που ευτυχώς εξοστρακίστηκε στα διπλά τζάμια του κτιρίου και έσκασε στον πεζόδρομο προκαλώντας ζημιές στις τζαμαρίες της απέναντι πολυκατοικίας και μιας καφετέριας.
Εκείνη την ώρα, 10.05 το βράδυ, στο ισόγειο του Στεκιού βρίσκονταν δεκάδες άτομα, καθώς γινόταν ανοιχτή εκδήλωση με θέμα τους εξοπλισμούς από τον Σύνδεσμο Αντιρρησιών Συνείδησης και συνεδρίαζε το συντονιστικό του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Αν η χειροβομβίδα περνούσε μες στο χώρο, είναι σίγουρο πως θα υπήρχαν πολλά θύματα.
H χοιροβομβίδα ήταν τελικά ρώσικης κατασκευής (σπάνια περίπτωση), όσο για τις πινακίδες του αυτοκινήτου, με το οποίο διέφυγε ο δράστης, δεν είναι καταχωρημένες!
Στη χθεσινή συνέλευση από την οποία πέρασαν αρκετές εκατοντάδες αλληλέγγυοι/ες, αποφασίστηκαν οι εξής κινήσεις:
Πέμπτη 19/2 στις 6μ.μ. στα προπύλαια, συγκέντρωση και πορεία προς τη βουλή.
Παρασκευή 20/2 στις 7μ.μ στο πάρκο Κύπρου και πατησίων, συζήτηση – ανοιχτή εκδήλωση. Θα μιλήσουν μέλη της πρωτοβουλίας πρωτοβάθμιων σωματείων και μέλη της ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Πορεία αλληλεγγύης στους προφυλακισμένους της εξέγερσης Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ!
(καλούν διάφορες οργανώσεις)
Σάββατο 14/2 στις 12 το μεσημέρι στα Προπύλαια.
————————————————————————————
Τριήμερο αλληλεγγύης στους συλληφθέντες στον απελευθερωμένο δημοτικό χώρο “Γαλαξίας”, στην πλατεία Νέας Σμύρνης με πρόγραμμα:
13/2 Παρασκευή 19:30
– Προβολή “Φυλακισμένος Κόσμος”
– Προβολή “Μίσος”
* 14/2 Σάββατο 12:00 Χαριστικό – ανταλλακτικό παζάρι
* 14/2 Σάββατο 23:00 Πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης των συλληφθέντων (και 2 μήνες απελευθερωμένος Γαλαξίας)
* 15/2 Κυριακή 18:00 Εκδήλωση συζήτηση για τους συλληφθέντες με συμμετοχή δικηγόρων και μελών συνελεύσεων συμπαράστασης στα πλαίσια του 3ημέρου αλληλεγγύης στους συλληφθέντες
————————————————————————————–
Δράσεις σε διεκδικούμενους δημόσιους χώρους:
(πρωτοβουλία φίλων από συνέλευση λυρικής)
Σάββατο 14/2 17:00 στο παρκάκι Κύπρου και Πατησίων
Παράσταση καραγκιόζη
Σάββατο 14/2 12:00 μεσάνυχτα στην πλ. Ηρώων, Ψυρρή (κεντρική πλατεία ψυρρή)
Παρέμβαση αντιπληροφόρησης στα κέντρα της αποξένωσης
Μοίρασμα κειμένων, παιχνίδια, μουσικές και εικαστικές παρεμβάσεις στο αστικό κελί.
Ελάτε με μουσικά όργανα, χρώματα, παιχνίδια, ποτα, με ότι θέλετε να μοιραστείτε…
Κείμενο του Ν. Ξυδάκη:
Ανέβαινα την οδό Ακαδημίας. Λίγο πριν από την Χ. Τρικούπη είδα μικρομποτιλιάρισμα, άκουσα σφυρίγματα και τραγουδιστές φωνές, είδα και μια κίνηση ανθρώπων στο οδόστρωμα. Μπα; Τι γίνεται; Διαδηλώνουν οι δικήγοροι;
Σε λίγα λεπτά ήμουν εκεί. Επτά-οχτώ κορίτσια πιασμένα χέρι χέρι χόρευαν μπαλέτο στην άσφαλτο της Ακαδημίας, μπροστά από τη Λυρική. Δεν φορούσαν πουέντ και τούτου, μποτάκια και παντελόνια φορούσαν, και χοροπηδούσαν με χάρη στο οδόστρωμα, και έριχναν το κεφάλι πίσω ξεκαρδισμένες. Από την είσοδο της κατειλημμένης Λυρικής Σκηνής, ξεχυνόταν μουσική· μουσική μπαλέτου, που ακουγόταν απόκοσμα μες στη βουή του αθηναϊκού κέντρου, δεν ακουγόταν σαν τα ντάπα-ντούπα των διαφημιστικών σταντ στους πεζόδρομους, όχι, αυτό εδώ ήταν ένα ιλαρό έπος, που μεταμόρφωνε τον χώρο, τον έβγαζε από την γκριζάδα και το καυσαέριο, που εκτίνασσε τον χρόνο τον συμπιεσμένο και βιαστικό και μίζερο και τον έκανε χρόνο γιορτής αιφνίδιας, χρόνο αναποδογυρισμένο, χαρισμένο γενναιόδωρα από παιδιά που τον έχουν άφθονο προς όλους τους κατσούφηδες και τους αφηρημένους.
Εμείς η κατακραυγή της κοινωνίας, οι αλήτες, οι καταραμένοι, εμείς που μείναμε στην πρώτη πατρίδα, στο παιδί…
Εμείς τρελοί από έρωτα, Νεκροί από πόνο, Λυσσασμένοι από συνείδηση
Εχω δει πολλές περφόρμανς, σε μουσεία και γκαλερί, σε δημόσοιους χώρους. Ελάχιστες έχουν κατορθώσει αυτό το γόνιμο παραξένισμα, την εκτροπή του χωροχρόνου από τη ρουτινιάρικη κοίτη του, αυτό το αισθητηριακό και υπαρξιακό πετάρισμα που μετέδιδε ο κυκλοτερής χορός των κοριτσιών στις μύτες, τα γέλια, οι μουσικές, τα φέιγ βολάν, αυτή η εισβολή του ζωτικού καρναβαλιού στη σκηνή της ανίας και της αβίωτης καθημερινότητας.
Τα νεαρούδια που χόρευαν έξω από τη Λυρική, απέναντι απ’ τον Δικηγορικό Σύλλογο, μοίραζαν το ρομαντικό, παθιασμένο κείμενό τους για τη σχέση της τέχνης με την κοινωνία, μιλούσαν για εξεγερμένα μπαλέτα, για δωρεάν μαθήματα ακροβατικών, σύγχρονου χορού, ιστορίας τέχνης και παραδοσιακών πολεμικών τεχνών. Μιλούσαν για μια τέχνη αδιαμεσολάβητη, για ζωή δημιουργική, για την εναντίωσή τους στην τέχνη-θέαμα και στην παθητική κατανάλωση.
Και μιλούν για μικρές ομάδες, για μικρές συλλογικότητες που συναντιούνται με άλλες συλλογικότητες και φτιάχνουν πρόσκαιρα μια μεγαλύτερη. Μιλούν για συμβολικές «απελευθερώσεις» συμβολικών χώρων, για επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου.
Παπαγαλία; Δεν νομίζω. Ο λόγος αυτών των διάσπαρτων μικρών συλλογικοτήτων δεν είναι ένα ακόμη copy-paste του συρμού. Πίσω από τα γνωστά λεκτικά σχήματα, πίσω από έννοιες βαρυφορτωμένες και κουρασμένες ίσως, μπορείς να διακρίνεις γνήσια αγωνία για ριζική προσέγγιση της πολιτικής, για επαναφορά σε μια πολιτική δραστική και θεμελιώδη, ικανή να ταράζει συνειδήσεις και να αλλάζει ζωές.
Μετά τις φλόγες της πρώτης εβδομάδας του Δεκεμβρίου, τα νέα υποκείμενα, αβάφτιστα ακόμη, ξεπερνούν το θέαμα της βίας, και ανακαλύπτουν την άλλη όψη του Διονύσου. Στις αφίσες, στους τοίχους, σε δικτυακά και έντυπα κείμενα, ξεπροβάλλει διαρκώς μια νέα ποίηση, επίμονη, ορμητική, υποβλητική, ποίηση που ζητάει ζωή, έκφραση, δημιουργία, αυτοπραγμάτωση. Ακούσαμε το τραγούδι της θάλασσας και δεν μπορούμε πια να κοιμηθούμε ― έτσι περιγράφεται η δίψα για ζωή στην αφίσα, κάτω από μια εντυπωσιακή μοντερνοβυζαντινή ζωγραφιά του πιο ταλαντούχου ίσως ζωγράφου της γενιάς του, του ελευθεριακού, ρομαντικού Φαϊτάκη.
Η ποίηση είναι πολιτική. Οι ανώνυμοι και επώνυμοι γραφιάδες των τοίχων και των μπλογκ επαναδιατυπώνουν δημιουργικά την κληρονομιά του Λωτρεαμόν και του Σολωμού, του Γουίτμαν και του Κατσαρού, του Μπωντλαίρ και του Γκυστάβ Κουρμπέ, του Ζακ Λουί Νταβίντ και του Ντελακρουά, του Γκόγια και του Κάσπαρ Νταβίντ Φρίντριχ. Επαναδιατυπώνουν το ρομαντικό αίτημα για σύντηξη τέχνης και ζωής, για τη ζωή ως έργο τέχνης.
Σπόροι. Θραύσματα. Τροχιοδεικτικά. Ψίθυροι. Που μπορούν να γίνουν άνθη, φωτοχυσίες και τραγούδια. Τα νεαρούδια, οι έφηβοι, οι εικοσάρηδες και τριαντάρηδες, βηματίζουν θαρρετά, χορευτικά στην κεντρική σκηνή, αυτοοργανώνονται, αυτοσχεδιάζουν, αυτονομούνται· περιφρονούν τον παλιό πολιτικό κόσμο, την πελατειακή και χειραγωγούμενη μάζα, τον κόσμο του καταναλωτισμού και της ετερονομίας, αδιαφορούν για την λαχανιασμένη correct Αριστερά και τις αγκυλώσεις της.
Σπόροι. Ομάδες, παρέες, μικρές συλλογικότητες. Οργανώνονται σαν σμήνη, ενώνονται, μεγαλώνουν και απλώνονται, σαν φράκταλ, σαν ψαρόνια, με χαοτικές συμμετρίες. Σαν δίκτυα κυψελών.
Από αυτές τις γενιές, τα σμήνη των αυτόφωτων ρομαντικών υποκειμένων, με το θεμελιώδες αίτημα για καθολική ζωή, ίσως προέλθει αναγέννηση της πολιτικής.
Τη χρειαζόμαστε so badly…
Παρασκευή 6/2 – 19:00
Αγίου Δημητρίου 55,Άγιος Δημήτριος
Διατυμπανίζουμε την αλληλεγγύη μας στους συλληφθέντες με την ομάδα κρουστών του Πολυτεχνείου
Ολοήμερη δράση
–
